De Psalmen Dauids

[p. 80]

Den xxx. Psalm.

Is een dancsegghinghe dat Godt in siecten, ende in noot des lichaems gheholpen, ende het leuen behouden heeft.

1

IC prijs v Heer', want ghy hebt my Verhoocht,
end' mijn Vianden En laet ghy ouer my niet bly.
Heer' mijn Godt, door v Handen,
Quam ic wt allen Noot terstont,
Doen ic riep werd' ic haest ghesont:
Bevrijt van alle schanden.

2

Heere, ghy hebt mijn siel' ghespaert
End' gheuoert wt der Hellen,
Ghy hebt my leuendich bewaert,
Daer die waren in t'quellen,

Ende voeren ter Hellen voort,

Met all' hun wesen heel verstoort,
End' Boosheyt niet om tellen.

3

Ghy Heylighen, lof-singht Godt wijt,
Danct end' prijst hem daer-neuen.
Want zijn gramschap duert luttel tijt,

[p. 81]

 

Hy heeft lust totten leuen:

 

Den Auont-lanc het weenen duert,

 

Maer s'morghens comt vreucht onbesuert

 

Allen Godts volc verheuen.

4

Maer doen het my wel gonc, ick sprac:
Nimmer sal ic vertzaghen,
My docht dat my niet en ghebrac.
Want door v welbehaghen

Hebt ghy mijnen Berch sterc ghesticht:

Maer doen ghy verberghd' v aensicht,
Was ic verschrict, verslaghen.

5

Roepen wil ic tot v Heer' goet,
Den Heere wil ick smeeken.
Wat nut isser doch aen mijn bloet?
(Het blijct aen menich teeken)

Als ic doot ben, Sal ooc het stof

V Trouw' melden, end' spreken lof,
Ooc dancken in t'versleeken?

6

Godt, hoort end' mijns genadich zijt:
Weest doch mijn helper, Heere,
Ghy hebt verandert seer subijt
Mijn Claegh', in vreucht, in eere:

Mijnen sac wtghetoghen vry,

End' hebt met vreuchden gegort my,
Verfraeyt mijn leuen teere.

7

Dat v mijn Eer' lof-singhen // mach,
Ende niet en word' stille,
Maer uwen prys volbringen // mach:
Heere mijn Godt, ic wille

V dancken inder eewicheyt,

Verbreydt maken v heerlijcheyt,

[p. 82]

 

Met vreucht, sonder gheschille. 1. Gloria.