De Psalmen Dauids

Den xvij. Psalm.

Is een ghebet Dauids, dat hem Godt regeren, leyden, ende voor zijne vianden bewaren wille.

1

HEer' verhoort de Gerechticheyt,
Merct op mijn schreyen, neemt bereyt,
Mijn Gebet goet van gronde,
Dat niet wt valschen monde
O Godt, tot v open en gaet.
Sprect ghy in mijn saek' metter daet,
Hebt op t'recht een aen-

[p. 45]

 

schouwen

 

Ghy proeft mijn hert' in trouwen,

 

Ende des nachts ghy dat besiet:

 

Ghy reynicht my, end' en vindt niet:

 

Ick hebbe ghenomen voor my,

 

Dat ick van ouertreden vry

 

Mijnen mont sal onthouwen.

2

In t'Woort uwer lippen alleyn
Bewaer' ick my, Ic houd' my reyn
Voor Menschen werc, vol schaden,
Al op des Moorders paden.

Behout mijnen ganck op v baen,

Dat mijn voeten niet slibb'ren saen.
Ick roep' tot v, wilt hooren:
Neycht doch tot my v Ooren.

Bewijst ghy v groote goetheyt,

Heylandt des gheens die v verbeyt,
End' die vast op v hoept ghetrou:

[p. 46]

 

Teghen de gheen' die teghen ou

 

Hun setten met verstooren.

3

Hoedt my als den Oogh-appel goet:
Onder de schaed'we my behoet
Vwer vloghelen, Heere.
Voor hun, die my soo zeere

Verstooren, voor t'Viand'lijc saet,

Dat rond-om na mijn Sile staet.
Hun vette houden t'samen:
Sy spreken (tot onvramen)

Seer stoutelijc: Al waer wij gaen,

Daer ringh'len sy ons om end' aen:
Hun ooghen daer hen richten sy,
Dat sy ons ter Aerd' storten vry:
Ouer all' sy ons pramen.

4

Ghelijc een Leew, die roof begheert,
Soo de ionghe Leew onverueert
Sit in zijn hol verborghen,
End' tracht altijt om worghen.

Heer', maect v op, comt metter daet,

Ouerweldicht dees' menschen quaet,
Vernedert-se met eenen,
End' brengt-se doch in weenen:

Verlost mijn Siel' nv end' altoos,

O Heere, van dit volc godloos,
Met uwen sweyrde t'deser tijt:
Helpt my doch ras wt sulc verwijt,
End' wilt my troost verleenen.

5

Van uwer hant de liden doch,
Heer', van t'Volc deser werelt noch,
Den welcken in hun Leuen

[p. 47]

 

Hun Deel is heel ghegheuen,

 

Den welken ghy vervult den Buyck,

 

End' gheeft van uwen schat t'gebruyck,

 

Welck' hebben van ghelijke

 

Kind'ren weldich, end' rijke,

 

T'ouerschot comt hun Ionghen goet,

 

Maer ic wil schouwen (wel ghemoet)

 

In Gherechticheyt v aenschijn,

 

Als ic ontwaek' (wil ic sat zijn)

 

Na v Beeldt, Eewelijke.