De Psalmen Dauids

[p. 41]

Den xv. Psalm.

Is een vermaninge om een Godtsalich leuen te leyden, oock dat Godt zijnen zeghen daer toe gheuen sal.

1

VVie ist doch die daer woonen sal
In uwer Hutten Heere?
Wie sal blijuen onder t'ghetal
Op uwen berch in Eere?
Die sonder smett' daer henen gaet,
Ende recht doet zijn sake,
Ooc diens sprake
Warachtich is: End' metter daet
En begheert gheensins wrake.

2

Die ooc met zijnder tonghen niet
En achter-clapt onbillich,
Noch zijnen Naesten doet verdriet:
Ooc niet en scheyndt ghewillich.

Wie den Godloosen niet en acht:

Maer eeret de deuchtsame,

Wie bequame

[p. 42]

 

Sijn woort vast hout door des Eedts cracht,

 

Sijnen naesten ter vrame.

3

Wie niet en woekert met zijn ghelt,
End' niet en neemt gheschencken,
Waer-med' hy hem eenichsins stelt
Sijnen naesten te crencken.

Wie dat van goeder herten doet,

Die sal wel staende blijuen,

End' beclijuen:

In Godt vint hy veel vreuchden goet,
Heylsamer dan Olijuen. 5. Gloria.