De Psalmen Dauids

Den vij. Psalm.

Is een ghebet tegen sommige aenvechtingen, ende tegen de ghene die ouerlast doen, met een schoone vertroostinge dat nochtans alsulken ouerlast op t'leue ouer de Tyrannen altemael wtgaen ende voleynden sal.

1

OP v Heer' ic betrouwe vast,
Mijn Godt comt my te staden,
Om mijn verlossinghe doch rast,
Eer my veruolghers schaden.
Als Leewen fel // Mijn Sile snel
Niet en grijpen noch scheuren,
Te wijl voorwaer // Gheen

[p. 25]

 

Heylant daer,

 

En is noch mach ghebeuren.

2

Heer' mijn Godt, hebb' ic sulx ghedaen,
Is onrecht in mijn Handen.
Heeft ymandt quaet voor goet ontfaen:
Ia, ded' ic mijn Vianden
Heer', met der daet // Eenichsins quaet,
Gaf ic hun oyt oorsake
Te haten my: // Ic laet-se vry:
Want v Heer' is de wrake.

3

Hebb' ic my teghen hun misgaen,
Dat-se my vry veruolghen,
Ia, mijn Leuen, mijn Siel' verslaen,
Als recht op my verbolghen:
Dats' ooc mijn eer' // Mijn Leuen teer'
In t'stof, in d'Aerde legghen:
Maer sulken quaet // Heer' met der daet
En cunnen sy niet segghen. Sela.

4

Staet dan op Heer', weest doch vergramt
Op hun die my versmaden,
End' helpt my weder in het Amt
T'welc ghy my hebt gheraden.
Dat hun ooc nu // O Heer' tot v
De liden we'er versamen:
Comt doch we'er daer // O God vredbaer,
Verthoont v t'hunder vramen.

5

De Heer' des Menschen Richter is.
Na mijn gherechtichede
Richtet my Heer'. End' laet ghewis

[p. 26]

 

Des boosens quaet van sede

 

Een eynde zijn // End' voordert fijn

 

D'oprecht' in haer hantiren.

 

Want ghy beproeft // Verblijt, bedroeft

 

De herten, end' de niren.

6

By Godt den Heer' is mijnen Schilt,
Die daer helpt t'hert' der vromen.
De Heere richtet soo hy wilt,
Hy is een Godt volcomen,
Tot t'recht gheneycht // Die dag'lijx dreycht:
Wilt-men hem niet bekeeren,
Soo wet hy t'sweyrt // Den Bogh' aenveyrt,
End' mict tot groot verseeren.

7

Ende hy heeft daer op gheleydt
Dootlijc gheschut onsachtich,
Sijn Pijlen heeft hy ooc bereydt,
Om te verderuen crachtich.
Siet, die heeft claer // Wat quaets voorwaer
Al in zijns sins beswaren,
Beurucht is hy // Met ongh'luc vry,
Maer foute sal hy baren.

8

Hy heeft ghegrauen eenen Cuyl,
Dien my bereyt ghelaten,
Maer selfs daer-in gheuallen vuyl,
Weynich tot zijnder baten.
Sijn Ong'luc groot // End' iammer bloot
Dat sal op zijn hooft comen.
T'voornemen quaet // Daer hy op staet
Dat heeft hy ras vernomen.

9

Ic danck' den Heer', die sulcx all' doet,
End' volbrengt zijnen wille,

[p. 27]

 

Om zijne Gherechticheyt vroet,

 

Ick wil hem prijsen stille

 

End' openbaer: // Ic wil voorwaer

 

Den Lof zijns Naems vermeeren,

 

Met all' mijn cracht // Wil ic de macht

 

Des Alderhoochsten eeren.