Werken. Deel 2: Proza

[IX]

Ic was in nativitate beate marie te mettenen ende na⁺die iij. lessen waert mi vertoent in enen geeste i. luttel wonders. mijn herte waert mi beroert te voren van worden van minnen, die men daer las in die cantiken, daer mi bi ghedachte eens gheheels cussens. Corteleke daer na in dandere nocturne soe sach ic inden geeste dat quam ene conninginne ghecleedt met enen guldenen clede, ende dat cleet was al vol oghen, ende al die oghen waren alle dore siende alse viereghe vlammen, ende nochtan ghelijc cristalle. ende die crone diese opt hoeft hadde, die hadde alsoe vele cronen dene boven dandere alse oghen waren ane dat cleet, ende dat ghetal seldi horen alse sijt selve noemt. Vore die coninginne quamen iij. joncfrouwen⁽²⁾.

+ ix.

(2) joncfrouwen] B jonevrouwen, C joffrouwen.

[p. 152]

ene met enen roden purpere ende ij. bosinen in hare hande, ende si blies met ter eenre ende seide: die miere vrouwen verhoert, hi sal eweleke verdoven in die salecheit ende⁺hine sal nemmermeer horen noch siene die hoechste melodie ende die wondere der gheweldegher minnen. Ende die andere bosine sanc ende seide: die de weghe vlieghet ende gheet die mijn vrouwe mint, hi sal gheweldech sijn vander minnen rike. Ende di andere joncfrouwe hadde enen groenen purperen ane, ende si hadde ij. palmen in hare hande, ende die waren gheseghelt elke met enen boeke. daer met weretse tghestof van haerre vrouwen vanden daghen ende vanden nachten, vander manen ende vander sonnen, want sine woude van ghenen bestouen sijn. Die derde joncfrouwe hadde enen swarten purpere ane, ende die hadde als ene lanterne in hare hant vol van daghen, daer hare vrouwe bi ghesach die diepte vanden gronde ende die hoghede der overster opvaerde. Die conincinne quam te mi sterkeleke snel ende sette haren voet op mine kele ende riep met eenre vreseleker stemmen ende seide: weetstu wie ic ben. ende ic seide: ja ic. wel ghi hebt mi soe langhe leed ende wee⁽¹⁾ gedaen, ende sidi die redene miere zielen ende eest die familie mijns huus daer ghi met gheciert ghaet. Die sengerse der bosinen⁽²⁾ mine heylighe vrese die mi volcomenheit in allen wesene der minnen besocht heeft. Die andere es, die onderscedenheit tusschen v ende die minnen ende uwer beider wille ende riken ende behaghen⁺ondersocht heeft. Die derde es wijsheit daer ic mede bekint hebbe uwe macht ende uwe werke bider

+ 51b)

(1) l.e.w.] C w.e.l.

(2) Hier ontbreokt in alle drie de handschriften es.

+ 51c)

[p. 153]

minnen, Ende daer ic mede bekinde⁽¹⁾ gode god allene, ende god alle dinc gode, ende elke dinc alse god, alse ic inden geeste ben daer mede gheenecht. Doe seide ic: wat maren bringdi mi nu? ende si seide: hets waer, met desen gheogheden clede sidi gheciert, metter hemelscher eren hebdi mi ghecleedt; tghetal vanden oghen diere es M., van elker doghet dat volle ghetal. Die vierecheit der oghen elcke met kinnessen der minnen ghedaen. Die cristallenheit der oghen vervaren ende verstorven hondertfout in bekinleke dogene Ende elke oghe der kinnisse om minne ende om doghen hadde hare crone ghevormt na hare teken. Dus hadde elke oghe ene crone gheweldechleke. Doe mi redene dus hadde ghesaedt, doe hietse mi bekinnen alle die ghetale miere gheselscap ende ic bekinnese wel: doe waert mi redene onderdaen ende ruumde op haer, ende het quam minne ende omvinc mi, ende ic quam buten den geeste ende bleef ligghende verdronken tote hoghe opten dach in onseggheleken wondere.

(1) m.b.] C b.m.