Werken. Deel 2: Proza

[XI]

⁺ Ay lieve kint, god gheve di dat mijn herte ane di beghert, Dat ware dat god ghemint ware van di werdelike. Nochtan en haddic dat lieve kint, noit moghen kiesen, dat dat iement vore mi ghedaen hadde alsoe na alse ic. Ic ghelove nochtan datter vele waren⁽⁴⁾ diene alsoe na ende also sere minden, al en mochtic niet wel ghedoghen dattene iement kinnen ochte minnen soude alsoe herteleke alsic hebbe⁺ghedaen. Sider dat ic x jaer out was, soe hebbic alsoe na van herteliker minnen bedwonghen gheweest, dat ic binnen den eersten twee jaren, dat ics begaen⁽⁵⁾, hadde doet gheweset, en hadde mi god niet sonderlinge cracht ghegheven dan den ghemeinen lieden, Ende mine nature weder ghemaect met sinen wesene. Ende dat hi mi⁺saen gaf redene die een deel verlicht was met meneghen sconen oerconden; Ende dat ic van hem gehadt hebbe meneghe scone ghichte in ghevoelne ende in toenne⁽⁶⁾ van hem selven⁽⁷⁾, Ende bi al dien tekenen die ic vant tuschen hem ende mi in napleghene van minnen,

+ xi cap^m

(4) n.d.v.w.] B d.n. ‘waren’ v.

+ haduw incepit

(5) datics begaen] in A door een latere hand van onder bijgevoegd, C began.

+ 13a)

(6) toenne] C toenenne.

(7) hem selven] A en B selven hem,

[p. 35]

Alsoe alse vriende deen den anderen pleghen⁽¹⁾ lettel te⁺heelne ende vele te toenne, datmen alre meest hevet in na ghevoelne elc anders, Ende in dore smakene, Ende in dore etene, Ende in dore drinkene, Ende in verswelghene⁺elc anderen. Bi desen tekene die god mijn lief menechfuldech dede te mi inden beghinne van minen levene, soe gaf hi mi toeverlaet te hem, soe⁽²⁾ dat mi dicstvanden tide alsoe te moede gheweest hevet, dattene niemen soe hertelike ghemint en hevet als ic⁽³⁾. Mer redene dede mi onder wilen wel weten dat ic⁽⁴⁾ die naeste niet en was. Mer de bant van naghevoelne van minnen en liets mi nie ghevoelen noch oec gheloeven⁽⁵⁾. Aldus eester mi met, dat ics te naesten niet en ghelove, dat hi van mi ten naesten ghemint si.⁺Ende ic en gheloefs oec niet dat enich mensche levet, daer god alsoe sere af ghemint es. Dus maect mi minne bi uren soe verlicht, dat ic weet, dats mi ghebrect dat⁽⁶⁾ ic minen lieve niet genoech en ben na zine werdecheit. Ende bi uren maect mi der minnen zuete nature soe blent⁺met hare te ghesmakene ende te ghevoelne, dat mi ghenoeghet ende dat mi bi uren soe rike es daer met te sine, dat ic hare in mi selven lie datse mi genoech es.

(1) deen d.a.p.] C. pleghen d.d.a.

+ mos amicorum

+ comedendo

(2) soe] C alsoe.

(3) als ic] in A door een latere hand op den rand bijgevoegd.

(4) ic] C ich.

(5) noch oec gheloeven] in A door een latere hand van onder bijgevoegd.

+ 13b)

(6) dat] C daer.

+ cecat amor