Werken. Deel 1: Gedichten (1875)

Werken. Deel 1: Gedichten

(1875)– Hadewijch– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 289]
XXVII. Eer ic wiste Der minnen liste Hadde si al mine onste Ic en hadde geen hoede Datse yemene moede Maken conste. Al esse fier Si es oec ghier Ende scumet al 10.[regelnummer] Ende verslendet Al datse vendet Sonder ghetal. Maer dat es haer zede Si es melde mede Ende scinct van vollen Maer die met hare drincken Doetse op een wincken Bloet vertollen.
[pagina 290]
Maer drincken vaste 20.[regelnummer] Al doetse hare gaste Aldus betalen Si comen gherne In hare taverne Wilt sise onthalen. Ghi maect ver minne In nuwen zinne Uwe ghebure Die drincken te uwen Ghi doet vernuwen 30.[regelnummer] Hare nature. Den ouden man Doense ute ende an Weder den nuwen Dit es uwe beiach Ende hare gelach Die drincken te uwen. Menne darf niet haken Sal men smaken Het sal gescien 40.[regelnummer] Sonder wachten Der gedachten Comen ende vlien. Als minne toent Datse hier loent Heeft si ongelike Als hoge verheven Ende weder slegen Als arm ende rike.
[pagina 291]
Onse weten 50.[regelnummer] Moet op beten In twivelheit Ende als op waen Salt in ons staen In gewarecheit. Het en zij verborgen Ocht wi gestorven Wij sijn gehoent Die went der locht Wayt wech die vrocht 60.[regelnummer] Die daer vertoent. De macht si trect Dat woert berect De minne si leidt Also drucken zij De ziele die drie In die enecheit. Daer in altemale Den heilegen es wale Ende hebben hare volheit 70.[regelnummer] Dat es in Dat ierste beghin In de pure godheit. En houdt mine worde Noch over borde Noch over spel Ic hebbe gheseit Gherechte warheit Ende niet el.
[pagina 292]
Die des yet wilt kinnen 80.[regelnummer] Volge der minnen Sonder keer Gheloeft moet zijn Die godheit fijn Emmer meer. Amen. - Amen.

Vorige Volgende