Logo DBNL
Werken. Deel 1: Gedichten (1875)

Werken. Deel 1: Gedichten

(1875)– Hadewijch–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
tekstkritische noten

XXX.

 
Men moet in allen tiden
 
Der minnen wesen blide
 
Ende hare volgen in elken side
 
In allen weghen daer si gheleidt
5
Men moet hare leven blide
 
Ende den rouwe dan alsoe na ghereit.
 
 
 
Die minne moets mi onnen
 
Ic hebbe minne begonnen
 
Die mi die vremde wanconnen
10.
Dies mi benemen niet en moghen
 
Ic hebbe minne begonnen
 
God gheve dat ic hare moete doeghen
 
 
 
Sint ic mi gheve in minne
 
Verlies ic ochte winne
15
Soe steet in minen zinne
 
Ic wille haer alles weten danc
 
Verliese ic ochte winne
 
Ic wille staen in hare bedwanc.
 
Die minne wilt behaghen
20.
Hine sal hem niet beclaghen
 
Sijn menechfoude draghen
 
Dat hi dore minne draghen moet
 
Hine sal hem niet beclaghen
 
Omme minne doghen hets al spoet.
 
 
25
Die minne wilt met trouwen
 
Hi moet de doghet bescouwen
 
Ende de werken bouwen
 
Wilt hi leven in minne bant
 
Dat mochte men ane scouwen
30.
Die ons die minne bracht ierst int lant
 
 
 
Soe na quamic der minne
 
Dat ic begonste kinnen
 
Wat si algader winnen
 
Die hen gheheel der minnen gheven
35
Alse ic dat mochte bekinnen
 
So ron mi wat mi was ontbleven
 
 
 
Mochte mi minne ghenueghen
 
In ghingher mi toe voeghen
 
Dat alle mine aderen loeghen
40.
Doe quam de redene ende dede mi sien
 
Sich waer du di wils voeghen
 
Ende wat di eer noch moet ghescien.
 
 
 
Mi maecte rike ierste de minne
 
Si dobbeleerde mine sinne
45
Ende toende mi alle ghewinne
 
Twi vlietse nu wech alse een truwant
 
Si dobbeleerde mine sinne
 
Nu dolic in der vremder lant.
 
 
 
Het es wel swaer te bestane
50.
Van minne in redene te gane
 
Doch steet daer af te ontfane
 
Die minne gheheel sal mense ghewinnen
 
Van minne in redene te gane
 
Es onghehort ende te swaer ten sinnen.
 
 
55
Minne ghinc mi minne al spanen
 
Mi dunket nu het was een tanen
 
Alse ic woude minne al manen
 
Seide redene wiltu nu wenschen
 
Het was van minne een tanen
60.
Ghedinke dattu noch best een mensche.
 
 
 
Soe dede mi redene leede
 
Het dochte mi ene veede
 
Dat si mi nam dat ghereide
 
Dat mi minne hadde selve ghegheven
65
Het dochte mi ene veede
 
Doch dede mi redene waerheit leven.
 
 
 
Die hoghe caritate
 
Die mi minne toende in ghelate
 
Doe si mi sonder mate
70.
Mijn herte te hare nam gheheel
 
Wat si meinde int ghelate
 
Heeft si mi nu ghetoent een deel.
 
 
 
Al hevet mi minne verbolgen
 
Nochtan moetic hare volgen
75
Want si hevet al verswolgen
 
Die ziele uut mier herten gront
 
Ic wille gheheel hare volgen
 
Hoe mi redene hevet gewont.
 
 
 
Men mach bi redene ghewinnen
80.
Gerecht gebruuc van minnen
 
Daer redene claer mach bekinnen
 
Dat men hem beiden hevet genoech gedaen
 
Gerecht gebruken van minnen
 
Laet redenen dan van minnen ontfaen.
 
 
85
God gheve hen alle die minne
 
Dat si der redene hulde gewinnen
 
Moeten daer si bi moghen bekinnen
 
Hoe men der minnen gebruken sal
 
Ane der redene hulde ghewinnen
90.
Leighet ons van minnen volmaectheit al.

Vorige Volgende