Joannes en Theagenes. Eene legende uit de apostolische eeuw

IV.

Gelijk die maagdlijk reine zielen,
Die, vroeg als hij, aan de aarde ontvielen,

Het Lam te volgen, waar 't ook gaat?

Men vindt hier eene zinspeling op Openb. XIV. vs. 4, waar Joannes, volgens de opvatting van sommigen, het oog

[p. 93]

op kinderen en vroegtijdig gestorvenen heeft. Over het geheel heb ik mij toegelegd, om den Apostel bij voorkeur zulke bewoordingen in den mond te leggen, als in zijne eigene schriften voorkomen. Het zal nogtans niet noodig zijn, den Lezer hierop gedurig terug te wijzen.

Wie schetst het, wat uw hart gevoelde,

- - - - -

Joannes! in dien oogenblik?

Bij eene vergelijking van deze plaats met het oorspronkelijke verhaal van clemens alex., moet aanstonds een groot verschil in het oog vallen. Dáár toch is de droefheid van Joannes nog veel hartstogtelijker en luidruchtiger, dan van den bisschop. Bij mij is dit geheel omgekeerd. Ik rekende het namelijk eenigzins beneden de waardigheid des Apostels, op zulk eene wijze aan zijn smartgevoel den vrijen teugel te vieren, en heb eene andere droefheid daarvoor in de plaats gesteld, welke, naar mijn inzien, meer met het fijn en diep gevoelende karakter van Joannes overeenstemde. De Lezer oordeele, of ik hierin wèl heb mogen slagen.