Liederen

[p. 86]

Aan Zee.

(Dahouët-Bretagne.)

Laat mij de volle weelde van het dwalen
Tusschen duinen en de beschuimde ree
Wanneer de zon in zijn droef-peinzend dalen
Het laatste licht laat bleeken in de zee.

Dan komen de heilige sterren blinken
Aan de blauwe lucht, wit en goud en rood,
Zij stijgen, dalen, tot zij wondergroot
Achter den stillen horizon verzinken.

Iedre dag zóó klaar, elke avond zóó stil,
Nachten schatrijk van droomen, mijne wil
Tevreden met mijn maat van heerlijkheid.

En eerder wakker dan de dageraad
Kom ik aan zee weer zien hoe 't leven gaat
Op de vloot, die verheugd zijn zeilen spreidt.