Het joodsche lied

[p. 118]

Zeventien Tammoez

(Verjaardag van Jaap V.)

Wreede dag, toen het beleg werd geslagen
Om de teedre weelde van onze stad,
Na nijpend leed van één-en-twintig dagen
Raasde ros vuur tempel en tuinen plat.

Dit is de dag, dien wij boetend gedenken,
Ieder heet jaar met honger en met dorst
Omdat ons Volk, beroofd van wet en vorst,
Na twintig eeuw nog steeds de volken krenken.

[p. 119]

 

Dien wreeden vastendag werdt gij geboren

 

En ieder jaar zijt gij vreugd in de rouw

 

Die man aan man van ons Volk 't hart verbijt.

 

 

 

Maar nog is 't Volk der volken niet verloren

 

Zoolang zonen als gij vroom en getrouw

 

Dienen met 's harten kloekste heiligheid.