Verzamelde gedichten

[p. 70]

Zwangere vrouw

DE laatste wake: hoe zij, vreemd ontroerd,
den glans van haar gespannen schoot bestaarde...
het slapend lijf, waarmee haar lichaam paarde
en dat in haar zijn sappen had gevoerd,

verbrak niet meer de sfeer van eenzaamheid:
gesmeede kring, waarin, door alle tijden
de moeder naar hun kindren schrijden...
supreem gevecht met tijd en eeuwigheid.

barensbereid naar dees oeroude wet
die vrouwen tot den dood zal sterken,
bestijgen haar, als têere vogelvlerken,
verdwaalde woorden van een oud gebed...