Verzamelde gedichten(1943)–Blanka Gyselen– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 69] [p. 69] De oude juffrouw ZEG niet: haar schamperheid is harteloos... want weemoed maakt een leven broos. hoe dan, wanneer zoo vaal de jaren sleten, en geen gelaat werd aan u toevertrouwd, en geen gebaar heeft ooit vaneengereten de rust waarin ge schrale daden vouwt... en toch geeft ieder raam zijn horizonten waaraan de boomen buigen van gezangen, en iedre avond zijn gepuurd verlangen met nadering van roode, weeke monden... dus móet zij wel de ramen en de deuren gesloten houden voor dit grootsch gebeuren... wat kan zij dan met 't eigen hart beginnen?... zij zal wat teederheid om kleine dingen spinnen, en, moederlijk van ongebruikt erbarmen, een schamel dier in haren schoot verwarmen... gij smaalt: zij wil geen mensch vertrouwen... maar d'avond is zoo toe voor onbeminde vrouwen... Vorige Volgende