Verzamelde gedichten

[p. 67]

Het jonge vrouwtje

Voor Marietje Joostens

HET nieuwe huis, de spijzen en de zorgen,
en haar zoo kinderlijk geduld...
of zij, bewuster elken morgen,
en zéér beheerscht, een rol vervult.

het wonder van haar waakzaamheid
omvat de dingen in hun grenzen:
zij laat geen bloemen en geen wensch verslensen,
en heeft om die gebroken schaal geschreid...

volgaarne noodt zij onbescheiden gasten
die haar bezit en haar gelaat bekeuren,
- zij moet zich van haar vreugd' ontlasten!
...doch zal hun heengaan niet betreuren...

wanneer in schemering de dagen scheiden,
zal zij deemoedig 't dubbel maal bereiden,
en 't naad'ren van geliefden stap beluisteren...
en zacht zijn naam met warme glanzen fluisteren...