Verzamelde gedichten

[p. 50]

[Als heimwee schrijnen zal tot hijgend zwijgen]

ALS heimwee schrijnen zal tot hijgend zwijgen,
en zuchten niet meer zijn van verschen traan het zaad,
hoe moet ik pijnend dan door zwaardre dagen stijgen,
ik, felle pelgrim naar uw ver gelaat...

als d'avondzon verbloedt in einders van verlangen
en schemer weeker geurt naar vrucht-verbonden grond...
als nachtegalen slaan hun smart-besnaarde zangen,
en ach,... mijn lip is lauw naar 't smaken van uw mond...

als nachten glanzend staan aan maan-bedropen boomen,
en zelfs geen stillre wind hun eeuwigheid beroert,
zal dàn, door tijdloosheid van schoone droomen stroomen
de oude, zoete gloed die naar uw armen voert?...

en zal, in 't ijl festijn van roekeloozen waan,
voor éénen stond dees' heimwee-wonde ondergaan?...