Verzamelde gedichten

[p. 10]

[Dit is het zwaartepunt der dagen maat]

DIT is het zwaartepunt der dagen maat;
de goedheid van een groet aan alle deuren,
de streeling van gestegen etensgeuren
naar 't veel ontberen van het veegst gelaat...

En elken mensch in zijn oprechten staat:
de jeugd, zoo fleurig om het licht-gebeuren,
de ouden, grauw in nuchtre luchten-kleuren,
maar elk zijn eigen vreugd, en eigen haat...

Mijn warme stad, mijn milde middagstad
die wild mijn willen slingert in uw rad,
hoe dool ik, droom-beroofd, door bloote straten?...

Ik drink de blinde gift van iedren blik,
ik draag het naamloos leed van elken snik,
maar kan dees weelde mijn begeeren baten?...