De Bigibereman

[p. 3]

Grantangi Winanda, Aspha, Michel Berchem, Eddy-ôh (dobru), famiri Jubithana/Cotino nanga Ernest.
Nanga ala den trawan san mi no kari na nen.
Unu yepi ben bigi.

[p. 4]

[p. 5]

1. Huize Paksoy

Het is vroeg in de ochtend. Iedereen in Huize Paksoy is al op. Het is immers zaterdag, grote schoonmaakdag.

Om acht uur is niemand meer in bed, en overal is er activiteit. Moeder Reino is bezig brood te smeren, terwijl Andro en Glenn zich nog een tijdje in de grote wasteil vermaken.

Andro is zeven en Glenn vijf jaar oud.

Intussen is moeder Reino klaar met het dekken van de tafel en als ze op weg is naar de badkamer, gaat de telefoon: ringg... ringg... ringg...

‘Hallo, met Huize Paksoy.’

De beide jongens die intussen uit de teil gestapt zijn, horen moeder zeggen:

‘Oh, ben jij 't Raymond?

Je bent vroeg op, hoor.’

Aan de andere kant van de telefoon zegt oom Raymond: ‘Ja, ik heb alle kleuren verf waar je om vroeg gekocht.

[p. 6]

En ook de spijkers, één duim, twee duim en twee en een half.’

‘Dus je gaat nu van huis, okee, tot over een uur. Daag, Doei.’

Oom Raymond komt helpen om de zolderkamer in orde te maken.

Dit omdat over twee weken Uldine en Shakuntala uit Sranan overkomen.

Zij zullen op de zolderkamer slapen.

Andro vindt 't raar; altijd is hem verteld dat hij niet op de zolder mag spelen, omdat daar de Bigibereman woont.

Een man die zó sterk is dat hij een loksi-boom uit de aarde kan rukken. En nu zullen Uldine en Shakuntala in de kamer van de Bigibereman gaan slapen.

‘Ma, komt oom Raymond de zolderkamer helpen opknappen?’ vraagt Andro.

‘Jaaa...!’ zegt moeder, alsof ze wil zeggen ‘Jij alweer!’

‘Mag ik dan ook meehelpen, ma?’, vraagt Andro.

‘Vraag het straks zelf maar aan je oom’, antwoordt moeder.

[p. 7]

Moeder lijkt wel te weten wat de volgende vraag zal zijn, vandaar dat ze meteen zegt:

‘Ga je gauw omkleden.

Draag je sportbroek, want ik wil niet dat je je schone kleren vuil maakt.’

‘Hoi, hoi’, is Andro zijn reaktie, en hij haast zich naar boven.

Glenn, die de hele tijd heeft staan kijken, bibbert van de kou. Hij loopt naar zijn moeder, trekt aan haar rok en zegt: ‘Ma, mag ik een broek?’

Moeder pakt de baddoek uit zijn hand en droogt hem af.

Daarna neemt zij Glenn mee naar boven om hem aan te kleden.