Revue ‘Oos Leve Hieër haat de welt gemakt, de Breuker luuj Gebrook’. In 1994 beleefde deze Revue meerdere uitvoeringen in een uitverkochte gehoorzaal van het kasteel en nu nog na zoveel jaren wordt er door de oudere garde met weemoed aan terug gedacht.
Voor zijn verdiensten voor de Hoensbroekse gemeenschap ontving hij in 2006 namens de Harmonie St. Caecilia Het Teuntje. Verder werden hem in 1994 de Orde van Verdiensten van het CCH (Carnavalscomité Hoensbroek) en in 2004 de Laureaatsorde van de SHC (Samenwerkende Hoensbroekse Carnavalsverenigingen) toegekend. Mertens staat bekend als een grote ijveraar voor en bevorderaar van het Breuker Plat. Als dialectschrijver hanteert hij als uitgangspunt de aanwijzingen voor het schrijven van het Hoensbroekse dialect van de voormalige kapelaan Frans Schleiden (1929), zij het dat hij deze meermaals aanpaste aan de grammaticale richtlijnen en verzoeken vanuit de dialectvereniging VELDEKE. Regelmatig publiceert hij in dit tijdschrift. Veel lof werd hem toegezwaaid voor Breuker Jònge sjrieve Breuker Plat in 2008. Een bundel samengesteld uit het werk van Paul van Hoensbroek, pseudoniem voor Wiel Poulssen, die hij persoonlijk heeft gekend. Na zijn dood in 1970 bleef hij geïnteresseerd in zijn werk. ‘Ik ben blij dat ik met het verzamelen van zijn werk klaar ben. Vele stukken waren zo aangetast door de tand des tijds dat ik ze letterlijk heb moeten ontcijferen’. Onder andere van de kinderen van Van Hoensbroek kreeg hij vele manuscripten. Verder vond Mertens vele stukken in archieven van kranten en tijdschriften. ‘Ik was bang dat het werk van de schrijver nooit gebundeld zou worden, als ik er niet aan zou beginnen. Vroeger was geld de belangrijkste reden om het dialectwerk van Van Hoensbroek - een oud-leraar - niet te bundelen. Er was geen belangstelling voor. Van zijn Nederlandse werk zijn wel diverse boekjes verschenen, omdat hij dat als lesstof voor zijn leerlingen gebruikte’. Het monnikenwerk waaraan hij twee jaar van zijn leven heeft gewerkt werd op 17 september 2008, de eerste verjaardag van de Hoensbroekse Heemkundevereniging, gepresenteerd. Onder meer voor zijn verdiensten als
dialectschrijver werd Math Mertens in 2010 benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
PROZA: Wie ieb nog 'ne koetjòng waor; De sjienhèllige; Sint Tunnis daet 't weer; 'n Wirkpaerd zoe sjterk wiej 'nen os; Pruuse mit 'n hart; Kroeëte-kal Op Terlinge; Gaod, zilver en bròns; Vreuger; 't Ieësjte kôwrenne va Gebrook.
GEDICHTEN: Mien vadersjtad; D'r pap; De mam; Mien sjtök; Mie Limburg; De jaorge-