Hoensbroekse schrijvers en dichters. Biografische en bibliografische gegevens van negentwintig auteurs

[p. 83]

Jacques Kersten

(* Hoensbroek 2 september 1947 - † Heerlen 30 april 1991)

Auteur van enkele boeken over Vlaamse auteurs, medeoprichter van het Letterkundig Centrum Limburg. Hij organiseerde literaire avonden en manifestaties. De Hoensbroekenaar Jacques Kersten bezocht in Hoensbroek de lagere school en de mulo. Vervolgens ging hij naar het Bisschoppelijk College in Sittard, waar hij in 1966 slaagde voor zijn hbs-a. Na even de kweekschool in Sittard bezocht te hebben ging hij in Groningen Franse taal- en letterkunde studeren, maar in de loop van het studiejaar stapte hij over naar de opleiding MO-Nederlands aan de Gemeentelijke Universiteit in Amsterdam. Nog voordat hij die afrondde met een scriptie over Rhijnvis Feith, had hij al in 1970 een aanstelling als leraar Nederlands gekregen bij het Bernardinuscollege in Heerlen. Zijn liefde voor taal en literatuur was bij hem gewekt op het Sittardse College. Hij wist dat op zijn beurt weer met enthousiasme over te dragen op zijn leerlingen. Hij schreef boekrecensies, interviewde auteurs, gaf lezingen en organiseerde literaire bijeenkomsten. Hiervoor nodigde hij vele schrijvers uit waaronder Hugo Raes, Hubert Lampo, Ward Ruyslinck en Jotie 't Hooft om in de Heerlense bibliotheek of in café Bijsmans hun werk te bespreken. Hij startte rond 1970 als een van de eersten een leesclub en samen met Paul Haimon was hij een van de oprichters van het Letterkundig Centrum Limburg. Zijn eerste boek schreef hij in samenwerking met J.G.M. Weck over de Vlaamse schrijver Hugo Raes in de serie: In contact met het werk van moderne schrijvers. Zijn stukken zijn verder terug te vinden in: Opzicht. Berichten vanuit leven in Limburg en tijdschriften als Yang, Argus, Diogenes en Septentrion, het Jaarboek Vlaamse literatuur en het Limburgs Dagblad. Vanaf 1984 leverde hij regelmatig bijdragen aan de Vlaamse krant De Standaard en in 1990 werd hij vaste medewerker van De boekenkrant. Zijn grote belangstelling lag bij Vlaamse en Limburgse schrijvers.

[p. 84]

Van de Limburgse schrijvers besprak hij vooral Ton van Reen en Kees Simhoffer. Dat deed hij op een bijzondere wijze. Ben van Melick zegt hierover in Als ik dan ga, het herdenkingsboek voor Kersten: Wat de schrijver Kersten interessant maakt, is de typisch subjectieve wijze van bespreken: gedreven, moralistisch en onbevangen persoonlijk, uitgaande van het axioma dat lezen wezenlijk bijdraagt aan de vooruitgang van het menselijk geluk. Het personage zag hij als een levende persoonlijkheid: een psychologische afsplitsing van de auteur.

In 1983 werd hij afgekeurd, hij kon geen les meer geven. Dat leidde niet tot meer publicaties. Een eigen roman, die hij al tijden van plan was te schrijven bleef onvoltooid.. Op 30 april 1991 overleed hij op 43-jarige leeftijd na een ongelukkige val van de trap.

WERKEN: Hugo Raes. In contact met het werk van moderne schrijvers (1976, samen met J.G.M. Weck); Hugo Raes. Grote ontmoetingen (1978); Paul Haimon (1978); Hubert Lampo (1986).
LITERATUUR; Diverse auteurs: Als ik dan ga. Documentatie Jacques Kersten (Heerlen, 1992); Adri Gorissen: Limburgs Literatuur LEXICON, 205-206 (2007).