Hoe hoort het eigenlijk?

Reizen.

In een oud gezegde heet het, dat men niemand kent met wie men niet heeft gereisd.

In deze bewering ligt veel waars: Zoo ergens, dan is er op reis gelegenheid te over om goede en minder prettige karaktereigenschappen te tonnen.

Het prettigste reisgezelschap is: gelijkmatig van humeur, enthousiast zonder ooit luidruchtig te zijn, inschikkelijk en optimistisch bij tegenslag, behept met een vlot aanpassingsvermogen en een zin voor humor, die echter nimmer in onbetamelijke spotlust ontaardt.

De reiziger, wiens dag bedorven is omdat het etensuur in het buitenland later valt dan thuis, wiens humeur bedenkelijk naar storm neigt omdat er geen zitplaatsen zijn in den trein, omdat hij niet bij zijn handbagage kan, omdat de ober in den eetwagen hem niet het eerst bedient, omdat hij een aansluiting mist, hij die moppert omdat het landschap niet zoo mooi is als hij zich had voorgesteld, omdat het uitzicht door mist of regen niet te zien is, omdat de bedden anders zijn dan thuis, omdat hij zich niet kan redden met de taal en voortdurend meent bedrogen te worden ... zoo iemand blijve liever thuis. Reizen zal voor hem nimmer een genot zijn omdat hij niet alleen een schaap met vijf pooten verlangt, maar een duizendpoot met wol er op! - Immers hij zou de schoonheden en verrassingen van de vreemde landen voor zich wenschen gecombineerd met alle gemakken van zijn huiselijke omgeving.

Beschaafde, welopgevoede menschen zullen - wanneer zij op reis gebruik maken van een autobus - geen gezicht trekken alsof

[p. 225]

hun een onrecht wordt aangedaan, zij zullen door niets laten merken, dat zij gewend zijn in hun eigen wagen te rijden.

Zij, die op reis kloosters, ruïnen, kasteelen e.d. bezoeken, zullen zich er ten allen tijde voor wachten iets - hoe klein en schijnbaar onbeteekenend het zij - mede te nemen, buiten en behalve hetgeen als souvenir expresselijk daartoe wordt ten verkoop geboden. Men snijdt niet stilletjes een stukje af van een gordijn in de slaapkamer van een beroemden persoon, men plukke niet heimelijk bloemen, noch eigene men zich kleine, onbeschermde voorwerpen toe. Dit alles is buitengewoon onbehoorlijk en streng af te keuren.

De étiquette eischt, dat beschaafde reizigers niet duwen of dringen, noch hun zelfbeheersching verliezen wanneer de dingen een ander verloop hebben dan zij gemeend of gewenscht hadden.

Zij, die met een door een reisbureau samengesteld gezelschap reizen weten tevoren, dat alles volgens een vast programma - waarvan men tevoren kennis draagt - wordt afgewerkt en dat hierin terwille van persoonlijke wenschen of verlangens in den regel niet kan worden afgeweken.

Hij of zij, die ten volle van een reis wil genieten, zal verstandig doen:

a.	niet meer bagage mee te nemen dan noodig is; van teveel kleeren heeft men meer last dan pleizier.
b.	de eigen krachten niet te overschatten bij het ondernemen van uitstapjes, wandelingen enz. Niets is vervelender voor de anderen, die nog lang niet moe zijn, dan te moeten terugkeeren omdat één niet verder kan.
c.	zich tevoren zooveel mogelijk te oriënteeren over datgene wat men gaat zien. Het spaart tijdverlies en spijt achteraf, wanneer men aankomend reeds op de hoogte is van hetgeen de moeite waard is om te bezichtigen.

Iedere reis, die geen dienstreis is doch voor ontspanning ondernomen wordt, moet ook werkelijk ontspanning brengen en daarvoor dient de verstandige reiziger zich te hoeden voor het teveel. Er zijn gulzige reizigers, die in een kort tijdsbestek zooveel willen zien en doen, dat zij doodop en prikkelbaar thuis komen met een groote behoefte aan ... rust!

Het behoeft nauwelijks betoog, dat dit niet de juiste manier van reizen is.

[p. 226]

Beschaafde menschen, die hun wereld kennen, gedragen zich op reis precies als thuis: rustig, onopvallend, vriendelijk, hoffelijk en hulpvaardig.

Zij zijn practisch en smaakvol gekleed, zonder eenig uiterste van speciale reiskleeding of mode bijkomstigheden, hun bagage kan gerust oud zijn maar is altijd van het goede soort: echt leder, fibre e.d.

Zij, die hotel-etiketten koopen of vragen van hotels waar zij nimmer hebben gelogeerd, om dezelven op hun koffers te plakken en daarmede den indruk van zeer bereisd te zijn te wekken, doen zich kennen als onbeschaafde lieden.

ledere persoon op reis in een vreemd land, dient te bedenken dat hij zijn vaderland een zeer slechten dienst bewijst, met zich op eenigerlei wijze te misdragen.

Voorbereidingen voor de reis:

Zij, die maar een enkele maal op reis gaan en niet in de omstandigheden verkeeren, dat zij kunnen trekken waarheen zij willen en wanneer zij willen, zullen verstandig doen eerst een degelijk reisplan op te maken, met een kostenberekening en zoon weinig mogelijk aan het toeval over te laten.

De beste manier is eerst vast te stellen hoe lang de vacantie kan duren, wat men kan uitgeven en wat men graag wil gaan zien. Bijv. iemand die graag naar Parijs wil en toch in zijn vacantie aan zee wil zijn, kan met een vacantie van veertien dagen vijf dagen in Parijs en omgeving en negen dagen aan de kust van Bretagne doorbrengen.

Een reisbureau bewijst zoowel ervaren als onervaren reizigers uitstekende diensten. Men heeft slechts den duur der vacantie, het te besteden bedrag en de te bezoeken landstreek te noemen en men krijgt kosteloos een keurig inelkaar gezet reisplan met opgave van treinen, aansluitingen, opgave van benoodigde formaliteiten enz.

Natuurlijk spreekt het vanzelf, dat men aan het reisbureau, dat het reisplan levert ook de opdracht verstrekt voor de biljetten te zorgen, kamers te bestellen, enz.

Zij, die naar het buitenland gaan dienen tijdig te zorgen voor een geldige pas en voor vreemd geld.

Het reisbureau belast zich ook met het reserveeren van plaatsen (achteruit of vooruit, hoek- of middenplaatsen) in den trein en

[p. 227]

den eetwagen, hetgeen in het drukke reisseizoen zeer aan te bevelen is.

Ook zij, die gereserveerde plaatsen hebben zullen verstandig doen ruimschoots op tijd aanwezig te zijn voor vertrek van boot of trein teneinde er zeker van te zijn dat de groote bagage ook meekomt en niet met den volgenden trein nakomt, hetgeen lastig kan zijn met aansluitingen en overstappen, douane enz.

Zij, die een bootreis maken zullen verstandig doen na aankomst op de boot eerst hun hut op te zoeken. Vervolgens melden zij zich bij den deksteward om een dekstoel evt. met reisdeken of kussens te huren.

De beste plaatsen aan de zonzijde zijn natuurlijk het eerste weg en ervaren reizigers zijn er dan ook altijd gauw bij. Vervolgens begeeft de reiziger zich naar den eetsalon om te zien waar hij voor de maaltijden een plaats heeft gekregen.

Reist men met een vreemde lijn zoodat men onkundig is van de heerschende gebruiken aan boord, inzake het al of niet verschijnen in avondtoilet e.d. dan informeere men bij den hofmeester of administrateur.

Is men vroeg dan is er nog wel eens iets aangaande de tafelschikking te veranderen of te schikken (met behulp van een fooi!) Bekende personen en voorname reizigers worden aan de tafel van den kapitein geplaatst. Het geldt voor zeer onbeleefd aan deze tafel op ongeregelde of late uren te verschijnen.

Minder voorname gasten aan de tafel van den eersten officier e.d. Is men aan de kapiteinstafel geplaatst dan is het strijdig met de étiquette, dat men om een andere plaats verzoekt, daar dit als een eer geldt.

Op sommige schepen wordt een eerste en een tweede service met de maaltijden gehouden net als in den restauratiewagen van den trein. Men denke niet, dat het tweede diner minder is, het late uur is in tegendeel altijd meer in trek als zijnde deftiger.

Zij, die gewend zijn dagelijks een bad te nemen bespreken dadelijk na aankomst met den hutjongen een vast uur.

Het spreekt vanzelf, dat men dadelijk op de eerste waarschuwing naar de badkamer dient te gaan iederen morgen, daar anders de beurt aan een ander is.

Zij, die een hut deelen met een medepassagier(e) dienen er voor te zorgen, dat de hutgenoot(e) nimmer eenig last ondervindt van rondslingerende kleeren, schoenen, openstaande koffers en tas-

[p. 228]

schen e.d. Wat men noodig heeft pakke men in een hutkoffer en een tasch, waarvan eerstgenoemde onder het bed wordt geschoven.

Het jonge meisje, dat in gezelschap van haar ouders (of een van hen) reist, kan zich indien noodig alleen in eetwagen of eetzaal vertoonen.

Een welopgevoed jongmeisje - hoe modern overigens - zal zich aan boord van een schip niet afzonderen, alleen of met jongelui - zij zal niet gedurende opmerkelijk langen tijd alleen in rooksalon, biljartkamer of bar verblijven en zoodoende ongewenschte personen in de gelegenheid stellen haar aan te spreken.

De étiquette eischt, dat degene onder wiens hoede het jongemeisje reist zich af en toe eens vertoont bij het zwembad, bij dekspelen of wat het is waar zij aan deelneemt.

De étiquette voor het dansen aan boord is dezelfde als voor dansen overal elders, evenals het gedrag van beschaafde personen aan boord niet verschilt van hun wijze van zich elders te gedragen.