Christelicke gesanghen, ghetrocken uyt het Oude ende Nieuwe Testament

[p. 22]

Ghebed der gheloovigen beschreven
by Lucas in't vierde Hoofdstuck
zijns tweeden Boecks.

Op de wijse van den Lofsang van Simeon.

O Heer ghy zijt die God,
Die hebt door u ghebod
Ghegeven het beginne
Aen aerdrijck ende zee,
Aen 's hemels ronden mee',
End' al wat daer is binnen.

Seer wel hebt ghy gheseght

Door David uwen knecht
Ende zijnen mond doen singen:
Hoe rot het volck te hoop?
De luy' met t'samenloop
Beraeden yd'le dingen.

De Coningen van't land

Met staffen in haer hand
Te samen zijn ghecomen:
De Vorsten zijn daer mee'
Vergadert t'eener stee'
End' hebben raed genomen,

Al teghen God den Heer,

Ende teghen hem die d'eer
Van Gode heeft genoten
Dat hem 'thoofd heel te gaer
Met kostelicke waer
Van salff is overgoten.

'Tis waerlick soo geschied:

Want tegen Iesus siet
Dien ghy ghesalft hebt, vader,
Herodes met zijn raed
Ende Pontius Pilaet
Gecomen zijn te gader.

Het volck van Israël

Met de Romeynen fel
Gevoeght heeft zijne krachten
Om u onnosel kind
Van u so seer bemindt
Seer wredelick te slachten:

Doch uwe hoochste hand

Heeft haer vol onverstand
Wel weten te regieren:
Te vooren was een perck
Ghestelt voor al haer werck
Door uwes raeds bestieren.

Heer slaet doch gade nv

Haer dreyghen ende wilt u
Daer kracht'lick tegen stellen.
Geeft dat u dienaers voort:
V heylligh suyver woord
Vrymoedelick vertellen.

Reyct uwe hand, o Heer,

Op dat u ware leer
Werd opentlick bewesen
Ende klaer geopenbaert
Door teick'nen wond'renswaert
Ende siecten te ghenesen,

Vyt kracht ende tot betoon

Van uwen heyll'gen soon
Wiens naem is hoog verheven,
Op dat het blijcken magh
Dat diemen dood hier sagh
Nv weder is in't leven.