Christelicke gesanghen, ghetrocken uyt het Oude ende Nieuwe Testament(1621)–Hugo de Groot– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 23] [p. 23] Beschrijvinge van de wedergeboorte: Op de wiise vande thien Geboden: Ick ben u God. O Christenen wilt naerstigh hooren: Niemand ten Hemel in kan gaen Ten zy hy weder zy gheboren Ende Christus hebbe aenghedaen. Den vader God den Heer almachtigh Brengt self dit nieuwe schepsel voort, In zijnen soon, door zijn gheest crachtigh: 'T zaed hiervan is des levens woord. Een mensche dan door dese leere Krijght d'oghen des verstands verlicht, So dat hy siet den glants des Heere Als met een onghedect ghesicht. Gheen saeck en acht hy waerd te weten Dan Christus die daer in hem werct: De hooghte, diepte, lengt' ende breet'e Van Christus liefd' hy staagh bemerct. De hope staet hem voorgheschreven Van d'uytghenomen erffenis: Hy siet op 'theerlick eeuwigh leven 'T welck des gheloofs beloning is. Hy leeft niet meer na 'svleeschs begeeren, Ghelijck de woeste werelt doet: Hy wil hem langher niet gheneren Na d'ydelheyd van zijn ghemoed. Den ouden mensch, de aerdsche leden, Heeft hy ghekruysset ende ghedood: 'T hart sonder handen is besneden Ende van onreynigheyd ontbloot. Het lichaem ende kracht der sonden Heeft nv in hem gheen overhand, Maer hy is van dien dienst ontbonden Ende van dien slaeffelichen band. [pagina 24] [p. 24] Hoe soud' hy konnen hem begheven Te gaen ghelijck de werelt gaet, End' aen te trecken 'tsondigh leven Na dien in hem woont Godes zaed'? Als Gods bemind' end' uytvercoren Bewandelt hy de goede pae'n, Ghelijck of hy waer nieuw gheboren Of uyt de dooden opghestaen. Want hy hem selven is ghestorven Ende d'eyghen lust begraven heeft: Een nieuwen aerd heeft hy verworven Niet hy maer Christus in hem leeft. Hy gheeft zijn leden over Gode Tot wap'nen der gherechtigheyd Met vlijt betracht hy Gods gheboden Ende werd door Christus Geest gheleyd. Barmhartigh, heyligh, ende rechvaerdigh Oodmoedigh, vriend'lick, vreedsaem, soet, Vergraeghsaem, matelick, goedaerdigh Godsaligh, langhsaem van ghemoed, Hem gevende tot goede wercken Ende tot ghebouw van Godes huys, 'T gheloof door liefd' hy soeckt te stercken, Volght Christus nae: neemt op zijn kruys. Het voorschrift van de heyll'ge leere By hem met trouw ghehoorsaemt werd, Het zuyver leven onses Heere Als een schoon beeld staet in zijn hart. Daerom zijn dwaling uyt onweten Ende swackheyd daer hy teghenstrijd Wil God den Vader gantsch vergheten Ende niet ghedencken t'een'ger tijd. Wel waer is't dat hy door het lijden Seer dickmael moet ten proeve staen, [pagina 25] [p. 25] Maer hier in moet hy hem verblijden Dat Chrisus hem is voorgegaen, Ende wat dat hier hem staet te draghen Dat sulcks op veel na niet is waerd Die eere die ten jongsten daghe Aen hem sal zijn gheopenbaert. Ende midd'ler tijd heeft zijn ghewisse Een troost die alles overwint: Zijn hart geeft hem ghetuychenisse Dat God om Christus hem bemint. Och Heer wilt doch de roeckelosen Vertoonen haere droev' ellend: Ruckt wegh den menschen uyt het bose Ende maeckt haer uwe wet bekent. Die hare dienstbaerheyd nu mercken End' houden uwe wet voor goed Verlost haer dat zy niet en wercken Dat strijdigh is met haer ghemoed: Gheeft dat haer langher niet doe suchten De sware wet van hare lee'n, Maer dat zy door't ghestadigh duchten Tot liefde moghen voorwaert tree'n. Die nv beginnen eerst te bloeyen Ende die noch zijn als kind'ren teer Vergunt haer dat zy moghen groeyen Ende krijghen wasdom meer ende meer: Die nv veel hebben toeghenomen Ende mannelick verwinnen 't quaed, Geeft dat zy noch al naerder komen Des Heere Christus volle maet, Op dat de zielen zijnd' herschapen Ende met den heyll'gen Geest gepaert, De lichamen na haer ontslapen Oock werden wederom ghebaert, Niet met haer eerste stands ghebreken, Maer door een Goddelicke kracht [pagina 26] [p. 26] Met Christus' lichaem vergheleken Ende tot een Hemelsch' eer ghebracht. Vorige Volgende