Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 17

[p. 176]

629A. [Na maart 1621]. Aan N.N.¹

Vir clarissime,

Ex tribus in honorem Dionysii martyris² epigrammatis eliges quod minus displicebit:³

Hic est qui Gallis vitae melioris origo

Extinxit falsos victima caesa deos.

Mansuri dum terra manet, dum sidera, puri

Dogmatis hoc Gallis sanguine facta fides.

Illud fine carens peperit Dionysius aevum,

Ipse sibi vita, Gallia, morte tibi.

Tuus,
H. Gr[otius].

1 Hs. Parijs, Bibliothèque Nationale, coll. Dupuy 583, f. 22, eigenh. oorspr. De brief is wellicht veel later, omstreeks 1630, geschreven. De geadresseerde, wiens identiteit niet is vastgesteld, had Grotius wellicht gevraagd om een epigram voor een publicatie over de Heilige Dionysius.

2 Dionysius, eerste bisschop van Parijs, wiens dood op 272 wordt gedateerd.

3 De brief is aan de linkerzijde afgesneden; een andere hand voegde ‘quod minus displicebit’ toe, na eerst het door Grotius geschreven woord ‘displicebit’ te hebben doorgehaald.