Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 16

[p. 483]

7327. 1645 februari 23. Van G. Keller.¹

Hochedler, gestrenger herr ambassadeur, hochgenäigter herr vnndt patron,

Noch zur zeit will alhier wenig schreibwürdiges vorfallen. Zue Münster aber seindt den 5. diesess die newe vollmachten aussgelieffert² vnndt die käysserliche vnndt Frantzösische richtig befunden werden;³ die Spanischen aber discrepirt in 3 stücken:⁴ 1. Im titul dess königs in Franckreich, deme darin dass praedicat christianissimi, allein gegeben, dass von sereniss[imi] aber aussgelassen wirdt. 2. In der zahl der gesandten, deren vber die jenige, so schon vorhanden seind, noch drey, allss der duca de Medina de Las Torres, der comte de Pignerando vnndt der bischoff von Cambray, mit dem titulo legatorum darzu ernennt, die beede aber, so zue Münster schon seind, plenipotentiarii genandt werden, welche distinction vor captios⁵ vnndt suspect gehallten wirdt. 3. In dem dato, welches nicht, wie die käysserl. vndt Frantzösische vf die zeit der ersten aussfertigung, sondern vf die zeit, (die)⁶ sie letzt geschrieben worden, gesetzet ist.

Wie nun hierüber man sich vereinigen werde, stehet zu seiner zeit zu vernehmen, immittelst thue Ew. Exc. ich göttlichem schirm zu aller selbstwünschenden glückseeligkeit getrewlich, ihro aber zu beharrenden hochgenaigten faveurs mich gantz gehorsamblich ergeben,

Ew. Excell. gehorsamber diener,
G. Keller m.pa.

1 Hs. Den Haag, ARA, Eerste afd., coll. Hugo de Groot, aanw. 1911 XXIII no. 12, 128. Eigenh. ondertek. Georg Keller was secretaris van de Zweedse gevolmachtigde Johan Adler Salvius.

2 De Munsterse bemiddelaars Fabio Chigi en Alvise Contarini hadden op 5/15 februari de uitwisseling van de geëmendeerde Franse, keizerlijke en Spaanse volmachten voltrokken (Meiern, Westphälische Friedens-Handlungen I, p. 352-357).

3 De keizerlijke gevolmachtigden Johann Ludwig, graaf van Nassau-Hadamar, en dr. Isaac Volmar troffen in het Franse origineel geen afwijkingen aan (Acta pacis Westphalicae; Die kaiserlichen Korrespondenzen II, p. 192-193, en Diarium Volmar I, p. 284-286). De Spaanse gevolmachtigden don Diego de Saavedra y Fajardo en Antoine Brun waren dezelfde mening toegedaan (Colección de Documentos Inéditos LXXXII, p. 523-526).

4 De Franse gevolmachtigden Claude de Mesmes, graaf van Avaux, en Abel Servien ontdekten talrijke ‘defauts’ in de verbeterde Spaanse volmacht: 1. de koning van Frankrijk leek geen aanspraak te mogen maken op de titel ‘Serenissime’; 2. de vermelding van de hertog van Medina de Las Torres en de graaf van Peñaranda als speciale afgezanten, terwijl Joseph de Bergaigne, aartsbisschop van Kamerijk, en de twee reeds in Munster aanwezige Spaanse gevolmachtigden slechts ‘overige gevolmachtigden’ werden genoemd; 3. de dagtekening (5 januari 1645) die anders dan in de keizerlijke en Franse volmachten (13/23 juni 1643 en 20 september 1643) voorbijging aan het tijdstip van de uitvaardiging van de oorspronkelijke volmachten (juni-juli 1643) (Acta pacis Westphalicae; Die Französischen Korrespondenzen II, p. 159-161 en p. 166, en Meiern, Westphälische Friedens-Handlungen I, p. 351).

5 ‘captios’ (captiosus), bedrieglijk.

6 Een inktvlek heeft het woord ‘die’ onleesbaar gemaakt.

Datum Ossnabruch, den 13. Februarii anno 1645.

Adres: A son Excellence, monseigneur Grotius, conseiller d'estat et ambassadeur ordinaire de sa Majesté de Suede en France, à Paris. 20 st. D'Holl.

In dorso schreef Grotius: 13 Febr. 1645 Keller.