Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 15

7009. 1644 augustus 20. Aan A. Oxenstierna.¹

Excellentissime et illustrissime domine,

Cum ex domo nostra in Suediam discederet dominus Marinus,² commercio literarum pridem, nunc vero etiam frequentibus colloquiis mihi cognitus, prudens, bonus, eruditus, non potui ei non dare hoc ipsum quod ipsi debeo testimonium. Inserviit diu regno Suedico non modicis suis cum incommodis. Spero ipsi nobilissimaeque uxori et liberis vitam posthac tranquilliorem fore,³ idque beneficio Sublimitatis tuae, cui hoc natura insitum longaque exercitatione inolitum est omnibus iis benefacere in quibus sunt non modo virtutes istae quae in domino Marino excellunt, sed vel earum semina ac simulacra. Ipsum ea comperi in Sublimitatem tuam reverentia, ea in regnum Suedicum fi-

1 Hs. Stockholm, RA, E 607, Bref till A. Oxenstierna, Ser. B. Eigenh. oorspr. Gedrukt Epist., p. 730 no. 1682, en Oxenst. Skrifter 2. afd., IV, p. 463 no. 546. Afschriften in copieboek Dresden, Sächs. Landesbibl., C 61, 264; in copieboek Leipzig, UB, ms. 2633, f. 325, en voorts te Hamburg, Staats- und Universitätsbibl., Sup. ep. Uffenbachii et Wolfiorum, 42, 25 en 4^o 38, 13; te Hannover, Niedersächs. Landesbibl., ms. XII, 746, f. 17; te Kopenhagen, KB, coll. Thott, 504, 2^o, p. 110; en te Linköping, Stifts- och Landsbibl., Br. 4b, 164.

2 Carl Marin, de Zweedse resident in Zürich, was op 21 juni begonnen aan zijn reeds lang voorgenomen reis naar Zweden. In de tweede helft van juli diende hij zich bij Grotius aan; vgl. no. 6946.

3 Marins echtgenote Alessandra Paravicini Capelli voerde al jaren een proces over de teruggave van haar familiegoed in het Veltlin (Valtellina). Van het sporadisch uitbetaalde honorarium van haar man kon zij haar gezin niet onderhouden.

[p. 675]

de, ut nihil supra aut dici aut optari possit. Quanquam vero scio Sublimitatem tuam sponte sua curam habiturum viri optime meriti ac merituri,⁴ mihi tamen erit suavissimum, si crediderit in hoc meas quoque commendationes sibi fuisse non inutiles. Id si erit, huc revertentem non quidem maiore quam eum dimisi cum amore, sed maiore cum gaudio complectar.

Deus, excellentissime et illustrissime domine, quicquid ipsi, quicquid mihi, quicquid aliis bene fecisti, facis faciesque, pro immensa sua liberalitate Sublimitati tuae repenset,

tuae Sublimitatis cultor devotissimus,
H. Grotius.

4 Alle hoop was gevestigd op een gunstige beslissing van de Zweedse rijkskanselier Axel Oxenstierna. In mei 1646 keerde Carl Marin met loze beloften naar zijn standplaats Zürich terug (L. Haas, ‘Der Schwedische Ministerresident Carl Marin’ in Schweizerische Zeitschrift für Geschichte 3(1952), p. 80-86).

Lutetiae, XX Augusti 1644.

Adres: Excellentissimo illustrissimoque domino/domino Axelio Oxenstiernae, reginae regnique Suedici magno cancellario et senatori, etc., libero baroni in Kymitho, etc.

Bovenaan de brief in de copie te Leipzig: Argumentum. Marinum Oxenstiernae commendat.

Adres (volgens de uitgave der Epist.): Baroni Oxenstiernae, plenipotentiario.⁵

5 Grotius zal een afschrift van deze aanbevelingsbrief doorgestuurd hebben naar de Zweedse gevolmachtigde Johan Axelsson Oxenstierna in Osnabrück; vgl. no. 7031.