Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 14

[p. 687]

6531. 1643 november 14. Aan J. Stålhandske.¹

Nobilissime domine,

Gratissimus mihi fuit nobilis domini Siraumontii adventus,² et per se et per literas quas a Nobilitate vestra attulit. In quibus quod videam memoriam nostri non obliteratam, de ea plurimum gaudeo; quod vero meam in se benevolentiam Nobilitas vestra memorat, in eo certe ipsa, si animo benevolentiam metiamur, non fallitur. Factis quominus illa pateret, non animus occasioni, sed occasio animo defuit. Quod praesenti non exhibui optimi affectus testimonium, id perlubens exhibebo absenti, si norim qua in re nostra Nobilitati vestrae opera esse possit utilis. Id velim ea plane sibi persuadeat, et nos quando ita coepit amare, pergat.

Deus, nobilissime domine, Nobilitatem vestram servet,

[Nobilitati vestrae addictissimus,
H. Grotius].

1 Gedrukt Epist., p. 718 no. 1622. Afschrift in copieboek Den Haag, ARA, Eerste afd., coll. Hugo de Groot, aanw. 1911 XXIII no. 4, p. 261. Antwoord op de aanbevelingsbrief die de Zweedse assessor Johan Stålhandske op 28 augustus 1643 ten behoeve van de heer van Siraumont had geschreven (no. 6388).

2 De heer van Siraumont bepleitte in Parijs de zaak van landgraaf Friedrich van Hessen-Eschwege, verloofde van Eleonora Catharina, zuster van paltsgraaf Karl Gustav, de latere koning Karel X Gustaaf van Zweden.

Lutetiae, 4/14 Novembris 1643.

Adres (volgens de uitgave der Epist.): D. Stalhans.

Bovenaan de copie te Den Haag: Stalhans.