Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 13

5691. 1642 april 22. Van J. Oxenstierna.¹

Magnifice et generose domine,

Cum omnibus paene veredariis Magnificentiae vestrae literas accepi, et heri quidem unas, scriptas Lutetiae 19/29 Martii, prioribus equidem respondere non omisissem si provincia haec, in qua dego, talium esset ferax quae in istas oras referri mererentur. Distuli ergo hactenus scribendi vices usque dum Osnabrugam ad pacis tractatum venirem, ut quod hic esset cessatum, istic frequentiori literarum commercio pensarem. Verum callida adversae partis consilia rescidere hanc spem aut certe nobis dubiam fecere.

Quamdiu ergo conventio illa praeliminaris haerebit, et caesar instrumentum praeliminare ratum habere noluerit,² mihi in Pomerania manendum est, et exinde mihi, ut antehac, semper deerit digna scribendi materia, nisi forte campimareschallus Torstensonius, qui nunc in vicinam Silesiam movet,³ argumentum mihi suppeditare poterit.

Interea Magnificentiam vestram studiose requiro, velit coeptam scribendi telam pertexere, ac imprimis mihi significare qua potissimum intentione rex christianissimus Narbonam petiisse credatur: feceritne id proposito eundi in Catalaniam, an vero hoc praetextu aliud suorum consiliorum ocultaverit?

Ego ut Magnificentiae vestrae summam diligentiam ac curam in publica commoda magni semper facio, ita apud serenissimam regiam Maiestatem debito honore eandem prosequi non intermittam, maneboque,

Magnificentiae vestrae amicus ad officia paratus,
Johannes Oxenstierna.

1 Minuut Stockholm, RA, E 915, coll. J.A. Oxenstierna ser. A II, Koncept G. De talrijke doorhalingen en verbeteringen van de hand van de opsteller van deze brief zullen niet worden gesignaleerd. Johan Oxenstierna (1611-1657), de oudste zoon van kanselier Axel Oxenstierna, studeerde te Uppsala. Vanaf 1631 ondernam hij reizen naar de Republiek, Duitsland, Frankrijk en Engeland (vgl. supra no. 1977 (dl. V)). Tegen de zin van zijn vader kreeg Johan Oxenstierna in 1640 het recht om zitting te nemen in de Zweedse rijksraad. In 1641 werd hij door koningin Christina aangewezen als haar gevolmachtigde ter vredesconferentie (supra no. 5445 (dl. XII)). Ondertussen bleef hij belast met het uitvoeren van verschillende diplomatieke missies. Eind december 1641 verplaatste hij zich van Hamburg naar Stettin, alwaar hij werd verwacht in verband met de ratificatie van het Zweeds-Brandenburgs wapenstilstands-verdrag. Op het tijdstip van verzending van deze brief hield de Zweedse diplomaat zich in Stralsund op (BLS X, p. 312-317; Hist. de l'adm. des aff. étr. de Suède, p. 68-72).

2 Het preliminair vredesverdrag dat op 25 december 1641 te Hamburg was gesloten; vgl. no. 5531 (dl. XII).

3 De Zweedse opperbevelhebber Lennart Torstensson was met zijn leger de Elbe bij Sandau gepasseerd (Gazette 1642, no. 55, dd. 26 april 1642).

In dorso: d. 12 Aprilis anno 1642 ad dominum Hugonem Grotium. J.O.