Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 12

[p. 686]

5515. 1641 december 21. Aan J.A. Salvius.¹

Illustrissime domine,

Evenit, quod putaveram, ut Galli moras iniicerent colloquio de pace,² non quod non populus pacem desideret, sed quod aliter expediat his, qui plurimum possunt. Tutela in principatibus, qui summum imperium habent, testamento an lege deferatur, gravis est quaestio et in Palatinatu ab iisdem hominibus nunc in illam partem tractata. Caeterum de pace colloquia recusare, ideo quod ante eam ab hoste obtinere non possis confessionem, qualem desideres in re adeo controversa, parum plausibile est.

Pecuniam a mense Novembri debitam puto iam esse Hamburgi. Ego semestre tantum stipendium retinui³ dilatis impensis a me factis in tempus aliud.

Deus Excellentiam vestram hoc honore muneret, ut pacem bonam procuret orbi christiano.

Excell. vestrae servire paratissimus
H. G[rotius].

1 Gedrukt Epist., p. 700 no. 1545.

2 Zie voor de wijze waarop Claude de Mesmes, graaf van Avaux, de vredesbesprekingen vertraagde, supra no. 5513.

3 Ook in mei 1641 hield Grotius zijn salaris af van de Franse subsidie aan Zweden; zie no. 5171.

Lutetiae, 11/21 Decembris 1641.

Videtur mihi ius dominae Sabaudiae⁴ posse illae sum servari per ‘etc.’, ut in rebus non dissimilibus factum est antehac, simul cum perscripto testimonio legatorum Suediae et Galliae sub eo compendio id comprehendi. Id olim factum in Batavicis induciis super negotio Indiarum.⁵

4 Christine de France, hertogin van Savoye.

5 Artikel IV van het Twaalfjarig Bestand (1609). Zie Grotius' Annales et historiae ... (BG no. 741), lib. XVIII, p. 566; Van Eysinga, Wording, p. 146.