Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 10
(1976)–Hugo de Groot– Auteursrechtelijk beschermd4067. 1639 april 16. Aan L. CamerariusGa naar voetnoot3.Illustrissime domine, Conveniunt cum Excellentiae vestrae literisGa naar voetnoot4 ea, quae de BanneriiGa naar voetnoot5 rebus ad me scribit D. MullerusGa naar voetnoot6. Non omisi itaque victoriam utramque, de SalisioGa naar voetnoot7 priorem, posteriorem de Saxonicis copiis hic significare, ubi magno cum gaudio talia excipiuntur. Et ut quantum in ipsis est regii ministri nostra arma promoveant, de pecuniis, quae Maio mense deberi incipient, jam factum est perscriptumque praeceptum regium, ita ut brevi eas pecunias Hamburgum perventuras confidam. De augendis ducis VinariensisGa naar voetnoot8 copiis et regemGa naar voetnoot9 et regios ministros conveni iterum. Sentiunt plane id faciendum; verum ut quam optimis suis conditionibus | |
id faciant, constituerunt cum ErlachioGa naar voetnoot1 colloqui BulioniusGa naar voetnoot2, ChavigniacusGa naar voetnoot3, NoieriusGa naar voetnoot4. Manet adhuc Brisaci cupido. Difficile est negotium. Dux perstat sibi retinere urbis custodiam et ipse jam eo ivit. Erlachius Gallis edicit, si suspectus sit regi, paratum se de praefectura decedere. Videbimus, an temperamentum quaeri possit fide praefecti successorumque ejus in id obligata, ne, si quid duci humanitus eveniat, de urbe quicquam constituatur sine reginae SuediaeGa naar voetnoot5 regisque Galliae assensu. Hostiles copiae crescentes ad Francofurtum, ad Hailbrunam et alibi Gallos monent, ne quid cunctentur. Legatus caesarianus apud HelvetiosGa naar voetnoot6 et qui res ibi Hispanicas aguntGa naar voetnoot7 postulant sociales Helvetiorum copias ad comitatum Burgundiae liberandum, iter exercituiGa naar voetnoot8 imperatorisGa naar voetnoot9 per eorum terras et vitae belloque necessaria dato pretio ac praeterea ne Galli sinantur per eorum terras militem scribere. De his rebus Badae deliberabitur scissis, ut credibile est et mos habet, studiis. Interim ducenti a Tiguro milites, totidem e Rhaetia in Galliam eunt, exiguum ad res Galliae multum juvandas, ad HispanumGa naar voetnoot10 et caesarianos iritandos satis. Rhaetos tum alia in Hispanos incitant, tum quod nondum rediere ab Hispania legatiGa naar voetnoot11 novis ibi semper moris ad moras priores adcrescentibus. Magni caesarianorum paratus ad Constantiam et Lindaviam credi faciuntGa naar voetnoot12 velle eos illac ad urbes Silvaticas perrumpere. Novos in Portugallia motus oriri non certus rumor adfert. De Hassis ex D. Mullero intelligo aliquid repertum, quo nodus ille de religione, non quidem pro parte universa, sed quantum Hassis sufficiat, explicetur. Et puto eos tandem hoc ipso contentos fore. Dux Vinariensis jam non sanitate tantum, sed et viribus receptis Brisaci est misitque huc de cubiculo suo puerumGa naar voetnoot13, ut quantum potest res conficere properet Erlachius. De Americana classe nihildum certi hic habemus. Et placent quae de Americana in Batavis societate contra adversa majores sumente animos Excellentia vestra scribit. Concordiae in ea societate restitutae exemplum utinam et reipublicae rectores sequantur. De D. EstampioGa naar voetnoot14 quidam censent non ita eum omni excidisse gratia, ut non | |
post aliquod temporis intervallum in legationem restitui possit. Interim non desunt qui eo mitti velint. Edictum regis BritanniarumGa naar voetnoot1 in Scotos exiguam mihi spem relinquit de reditura brevi regnorum pace. Videntur utrique virium suarum periculum facere velle. Hoc hostis velit et magno mercentur IberiGa naar voetnoot2. Quod ei edicto scriptum reposuere Scoti, si ad manus Excellentiae vestrae veniat, legere cupiam, ut tanti mali causas omnes pernoscam penitus. Persici regni majores esse vires arbitror quam ut a Turcis sub imperia aut iniquum plane foedus subigi possit. Quamdiu vero id bellum manet, arbitror alias gentes, Venetos putaGa naar voetnoot3 et Hungaros, ex ea parte tutos esse. Veneti interim non desinent omnes quaerere vias, quibus imminens malum avertant. Patent enim ad insultus non domi tantum, quod si eveniret, Italiam omnem ingenti terrore concuteret, sed et in Creta, Corcyra, Dalmatia. Fuere autem maxima ex parte infelicia eorum in TurcamGa naar voetnoot4 arma. Praeterea dura ipsorum in plebem, dura in subditas urbes imperia non ferunt, ut belli multos casus recipientis periculis diu se objectent. TransilvanusGa naar voetnoot5 speculari videtur fortunam partium ea, quae nobis bene maleve evenerint, in consilium suum assumpturus. Peregrini hic pecunia quadam communi nomine regi data se a graviori vexatione rediment facile id accepturis regiis tum alias ob causas tum ne Scotorum foedera vetustissima proferentium offendantur animi. Ne altera capitatioGa naar voetnoot6, quae in opulentiores indigenarum imposita est, se quoque oneret, multum consultant, multum laborant parlamentarii hic praesides et senatores. Pedemontana pericula gravescunt; quae causa est, cur pars militum, quae jam per Languedociam Hispanicum versus finem progrediebatur, mutato itinere in Italiam mittatur. Multum hic exspectamus, ut princeps ArausionensisGa naar voetnoot7 in tempore moliatur aliquid. Deum rogo, Excellentiam vestram omnesque ei caros ut sospitet. Excellentiae vestrae perpetuo fidoque cultu advinctus
| |
Lutetiae, 6/16 Aprilis 1639. Fama hic est qui circa Norembergam fuerant caesarianos petiisse Lutmarisium. XII cohortes sive regimenta ex Silesia eodem venire, XII aliae ex terris domus Austriacae propriisGa naar voetnoot8. Friburgum nostris deditum. Obsideri ab iisdem Mauriciburgum. Philippiburgi hostem in eo esse, ut pontem e navibus faciat ejusque custodiae firmum imponat castellum. | |
Adres: Ludovico Camerario, Reginae Regnique Sueciae Consiliario et Legato apud Praepot. Ord. Foeder. Belgii. Boven aan de brief in de copie te Uppsala: Red. Hagae C. 13/23 ap. 1639. |
|