Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 10

[p. 157]

4008. 1639 maart 8. Aan D. de Groot¹.

Epistola, mi fili, tua scripta 17/27 Februarii² probat mihi tuam in scribendo diligentiam gaudeoque id evenisse, quod optimum illustrissimo principi³ nos omnes credimus, ut Brisacum se conferret exigente jam anni tempore et hostium vigilantia ipsius in illis locis praesentiam. Laborabimus hic, quantum nostrarum erit virium, ut possit is princeps in penetralia Germaniae, imo in ea, quae imperatori⁴ carissima sunt, transferre bellum, quod maxime et expetit et exspectat Bannerius⁵ appropinquaturus ipse ad ducem ubi is trans Rhenum se moverit.

Etiam tuam 10/20 Februarii⁶ datam bene ac valde recentem accepi. Quod Brisaco in longum tempus de victu prospicit dux, id ejus decet prudentiam. Neque enim dubitari debet, quin omnia experturus sit imperator, ut locum adeo oportunum infestandae Germaniae nobis eripiat.

Multum terroris ac perpetuae sollicitudinis intulere Batavis caesariani inductis praesidiis in Cliviam urbem et Gocham et Calcariam et Xanthemum; praeterea viginti centuriis partim equitum, partim peditum positis intervallo duarum leucarum a Noviomago, oppidulo, quod Cranenburgum dicitur. Non ausi his molitionibus se opponere Batavi, quod dicerent caesariani se jura pacis cum ipsis servaturos; caeterum impediri non debere, quominus in solo imperii imperatoris copiis hospitia, ut alibi, sumant.

Marchio Villa⁷ captus Lunaevillae e carcere liberatus fuit, quod aliquid posse apud ducem Lotharingum⁸ crederetur, qui impulsu Cantecroyae⁹ velut ab imperatore neglectus ad accipiendas a Gallia conditiones permoveri posse sperabatur. Inter conditiones erat, ut pro Lotharingia et Barro ducatum aliquem in Gallia, puta Andegavensem, acciperet. Sed adeo fefellit ea conjectura, ut Villam ad se missum conspicere dux Carolus noluerit, et, quo se magis ab omnibus suspicionibus liberaret, ipse se, velut fidei suae obsidem, stiterit Bruxellae.

Frater tuus¹⁰ Argentorati haeret ut cognovi non ex ipsius ad me, sed ex Berneggeri¹¹ ad amicum literis¹². Quid in praesens propositum sibi habeat, quas spes in futurum, ego intelligere non possum, quia pulcherrima inchoandae fortunae tempora atque occasiones ab ipso velut de industria projici videam. Utinam aliquos habeat, qui ipsi ea suadeant, quae et honesta sunt et utilia.

Deus tibi fautor sit.

Tibi optime volens pater
H. Grotius.

1 Gedrukt Epist., p. 512, waar de brief ten onrechte als aan Cornelis geadresseerd wordt opgegeven.

2 Ontbreekt.

3 Bernhard, hertog van Saksen-Weimar.

4 Ferdinand III.

5 De Zweedse veldmaarschalk Johan Gustavsson Banér.

6 Ontbreekt; vgl. no. 3998.

7 Charles-Henri de Livron, markies de Ville.

8 Karel IV, hertog van Lotharingen.

9 Béatrix de Cusance, prinses van Cantecroix.

10 Cornelis.

11 Matthias Bernegger.

12 Niet geïdentificeerd.

Lutetiae, 8 Martii novi Calendarii 1639.