Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 9

3705. 1638 augustus 6. Aan M. Opitz³.

Viro summae eruditionis adque virtutis Martino Opitio

Hugo Grotius

Summam tibi gratiam habeo pro missis ad me Psalmis versis eleganter, et si quid hoc ad rem pertinet, etiam vestitis eleganter⁴. Dignus erat rex poëta⁵ interprete Germanicorum poëtarum rege: nihil enim tibi blandiens dico; ita sentio a te primum Germanicae poësi formam datam et habitum quo cum aliis gentibus possit contendere. Ante versus inde vidimus, quales

- Vates olim Faunique canebant,
Quum neque Musarum scopulos quisquam superarat
Nec dicti studiosus erat⁶.

Gaudeo autem videre opera tua tum ob eruditionem ac nitorem, tum quia ostendunt id, quod opto maxime, vivere te, valere, vigere.

Ne vero tardum me responsorem putes, scriptas abs te Aprili ineunte literas⁷, scito ad me ineunte demum Augusto mense⁸ pervenisse; priores, quas tibi scripseram⁹ quasque intercidisse quereris, nihil ferme continebant aliud quam constantem tui amorem candidamque tuorum bonorum aestimationem.

Vectigal illud civitati¹⁰, in qua vivis, grave, mansurum videtur, nisi Danus¹¹

3 Copie Gem. Bibl. Rotterdam, coll. Rem. Kerk, cat. v. hss. no. 674; copie Breslau UB., Verzameling-Klosy nr. 175, nr. acc. 1949/713. Nr. kopie 261, fiche 138v. Gedrukt Epist. p. 452; Reifferscheid, Quellen, I, p. 574. Het slot in vert. bij Brandt-Cattenb. II, p. 171.

4 Die Psalmen Davids nach Frantzösischen Weisen gesetzt. Durch Martin Opitzen. Jetzo auffs new übersehen vnd verbessert. Mit Kön. M. begnad. vnd Freyheit. Dantzigk, Gedruckt vnd verlegt durch Andream Hünefeldt, Buchhändler, 1638.

5 Koning David.

6 Ennius, Ann. VII. 232-4 (ed. Warmington, p. 82) bij Cicero, Brut. 18. 71: quos olim Fauni vatesque canebant, // quom neque Musarum ... // ... nec dicti studiosus quisquam erat ante hunc. Het citaat komt ook voor bij Varro, Ling. Lat. 7. 3. aant.

7 Deze brief is verloren gegaan.

8 Het woord ‘mense’ ontbreekt in de uitgave der Epist.

9 Ontbreken.

10 Dantzig.

11 Christiaan IV van Denemarken.

[p. 503]

ac Batavus se moveant. Hungariae protestantes quid facturi sint, diu latere non potest.

Bannerius¹ novis auctus e Suedia copiis haud dubium est, quin nova virtutis suae sit editurus specimina.

Gallis de obsidendo Brisaco itemque S. Audomari oppido male processerunt consilia.

Ad Fontarabiam, quae itidem obsidetur, spes est melior.

Bene servantur hic in Vicennensi sylva Ioannes Waertius² et Enckenfortius³.

Legatio, quae mihi obtigit, id habet commodi, quod aliquantum mihi temporis relinquit ad legendum, si quid prodit novi, aut etiam si quid antiqui in lucem protrahitur; deinde ad colenda cum viris eruditis aut sermonis aut literarum commercia, inter multorum literas tuae mihi semper erunt suavissimae.

Vale, vir egregie.

Lutetiae, VI⁴ Augusti MDCXXXVIII.

1 De Zweedse veldmaarschalk Johan Gustavsson Banér.

2 Johan van Werth.

3 Adriaen von Enkefort.

4 Bij Marian Szyrocki Martin Opitz in Neue Beiträge zur Literaturwissenschaft Herausgegeben von Prof. Dr. Werner Krauss und Prof. Dr. Hans Mayer Band 4. Rütten & Loening Berlin, p. 203 wordt deze brief gedateerd op 7/17.8.1638 zonder dat ik heb kunnen nagaan, op welke gronden.