Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 9
(1973)–Hugo de Groot– Auteursrechtelijk beschermd3516. 1638 april 4. Aan G. MüllerGa naar voetnoot3.Nobilissime et amplissime domine, Filiorum meorum natu maximusGa naar voetnoot4, quem in Suedia agentem amicitia tua plurimi nobis facta faciendaque semper dignatus es, Musis Martem praetulit neque paternum duxi tentato diu ejus animo reluctari gnarus patere et hoc ad gloriam iter neque vero usum omnem in bello perdere impensa literis tempora. Cum inter nostri temporis imperatores multum excellat dux VinariensisGa naar voetnoot5 virtute et rerum experimentis, nullus fuit, cujus sub signis eum militare mallem. Quapropter eum SmitsbergiiGa naar voetnoot6 auxiliorum partem istuc ductantis numeris allegendum dedi. Spero in eas partes perventurum, priusquam tu discesseris, ut tuae prudentiae consiliis, quae ne ei invideas precor, regi possit. Ego si id mihi largiris, magni hoc muneris loco ducam optaboque vicem reponere. Novi nihil ferme est. SchmalchiusGa naar voetnoot7 in itinere est, qui nobis nuntios et chartas plurimas adfert. GotziumGa naar voetnoot8 ab hoste tentatum infeliciter scribit ad me D. CamerariusGa naar voetnoot9. Elector palatinusGa naar voetnoot10 scribit militem suo matrisGa naar voetnoot11 et paucorum amicorum consilio. Anglicam pecuniam exspectat et Angliae exemplum Gallia. Nostri Suecones huic regno jam bene alligati nodos quaerunt, quibus et illud alterum adstringant. Ducis Vinariensis, quos propior aspicis, egregii successus, Gallorum exercitus, ad Navarrae fines unus, duo circa Belgicam sene LafortioGa naar voetnoot12 et CastilionaeoGa naar voetnoot13 ducibus, principis ArausionensisGa naar voetnoot14 jam se commovens Hungarorum et transrhena- | |
norum irae in imperatoremGa naar voetnoot1, in regem PoloniaeGa naar voetnoot2 Cosaccorum, sidera ipsa, si quid astrologis credendum est, huic imperatori infelicia magna hoc anno et deinceps sperare nos jubent. Sed ista suo nutu temperat summus Arbiter, cujus bonitati et negotia publica et tua, nobilissime et amplissime domine, quantum possum commendo. Tuae Nobilitati Amplissimae addictissimus
| |
4 Aprilis 1638. |
|