Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 8
(1971)–Hugo de Groot– Auteursrechtelijk beschermd3377. 1637 december. 10 Aan J.F. GronoviusGa naar voetnoot7.PapiniumGa naar voetnoot8, vir doctissime, magni feci semper, ut qui Virgilio omnigena eruditione haud multum cedat, spiritu autem poëtico certe quibusdam in partibus, si per criticos dicere liceat, dubiam ei faciat palmam. | |
Quo magis te gaudeo post collucatas ejus SylvasGa naar voetnoot1 accingi, ut et Thebas depleas et AchilliGa naar voetnoot2 reddas florem juventae. Nec dubito, quin sicut praelusio tua plurimumGa naar voetnoot3 habuit gratiae, ita justiora, quae exspectamus, opera plenam tibi coronam sint paritura. Perplacent quae edidisti: perplacent et quae epistolaGa naar voetnoot4 continentur; nec mihi tantum, sed et viris eruditis, quorum concursu non minus honesto mihi gratoque quam ipsa haec legatio, strepit mihi limen. Ego, quod unum possum, ex cavea tibi applaudo. Caetera, quibus olim me oblectavi, invident mihi injuncta negotia. Neque enim mihi vacat cogitare, quantus ingentes Homoloidas HaemonGa naar voetnoot5 exierit, dum Gallos castellis ad Rhenum exiisse doleo, et pro Rhaeteo litore Pomerania mihi semper ob animum versatur. Itaque ne relegere quidem mihi illa licuit, quibus laetam fecit Statius urbem amatam mihi semper. Tantum quaeGa naar voetnoot6 ad oram editionis LutetianaeGa naar voetnoot7 alleveram,Ga naar voetnoot8 ea fratri meoGa naar voetnoot9 misi, ut si quaGa naar voetnoot10 sunt, quae non correxerit posterior aliqua editio, de iis, et ipse et tu cogitetis. Rogo autem, credas me non modo famae tuae favere plurimum, sed et si quid sit, in quo te adjuvare aut ornare possim, facturum id maxima mea cum voluptate.
Lutetiae, X Decemb. MDCXXXVII. Tuae eruditionis fautor integerrimus
|
|