Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 7

2861. 1636 december 1. Van N. van Reigersberch¹³.

Mon frère,

Mijn brieff van den lesten Nov.¹⁴, die ick gisteren meende over Zeelant te

13 Hs. Amsterdam, UB., coll. RK., M 9 h. Eigenh. oorspr. Tesamen met o.m. no. 2832 beantw. d. no. 2895. Gedrukt Rogge, Br. Nic. v. Reigersb., p. 310.

14 No. 2859.

[p. 544]

senden, is gegaen met den heer ritmeester Harsolten¹, derden sone van den heer Harsolten. Desen comt nu den ouden pat.

De antwoorde bij mij aen den heer van Zuylecum² gegeven heeft sijne Ex.^tie3 seer wel behaecht, ende werden sulckx alle stucken veerdych gemaeckt om uEd. die toe te doen commen. Evenwel sal ick wachten, dat uEd., in conformiteyt van mijn antwoorde, op de beste maniere schrijve gelijck off uEd. niet en wiste, wat bescheyt ick hebbe gegeven ende hoe verde alreede wert gegaen, opdat ick hetselve mijnheer den prins mach tonen.

De brieven van den 22 Nov. wt Hamburch seggen, dat de keysersche⁴ ende Saxische⁵ op het aencommen van den heer Bannier⁶, die haer ter plaetse, daer sij van nieuws versamelden, gynck besoucken, vluchtsgewijse sijn vertrocken. Den generael hadde eenyge musquettiers te paerde geset, die haer met sijne ruyterie volchden; eenyge lichte stucken werden oock naergesleept. Arondel⁷ seggen onse tijdyngen, dat Ceulen al is gepasseert ende binnen twee, drie dagen hier sal sijn.

Ick verneme niet, dat het seecker [is], dat in Engelant lichtynge van volck geschiet.

Mijn heer den prins sage garen alle het volck te voet ende te paerde, iegenwoordych in dienst van het lant, werde gecontinueert; veele steden oordeelen het te seer beswaerlijck voor het lant.

Ick sal verlangen een van mijn confidente van Numerianus⁸ te spreecken, den tijt dunckt mij niet onbequaem om yet te tenteren, maer den cours, die meest Cimons⁹ kinderen setten, weet ick niet, off Iustinus¹⁰ soude willen off met reputatie connen volgen. Iovinianus¹¹ soude met Felix¹² somwijlen wel wenschen sijn hert te mogen exonereren.

Laet mij eens weten, wat uEd. met Krayenburch¹³ sal resolveren, opdat men daertoe sooveel toe contribuere (als) mogelijck is.

Ick versoucke mijn gewonelijck[e] gebiedenisse.

UEd. seer dienstwillygen broeder
N. v. Reigersberch.

1 Simon van Haersolte (†1673), derde zoon van Zweder van Haersolte en Johanna van Doorninck; de vader, heer van Swaluenborch en Oosterveen (1582-1643), was landdrost van Salland en afgevaardigde ter Staten-Generaal.

2 Constantijn Huygens, heer van Zuilichem, secretaris van de prins.

3 Frederik Hendrik.

4 De troepen van Ferdinand II.

5 Van Johann Georg, keurvorst van Saksen.

6 De Zweedse maarschalk Johan Gustavsson Banér.

7 Thomas Howard, graaf van Arundel; zie V, p. 318 n. 12.

8 Codenaam voor Amsterdam.

9 Codewoord voor Staten-Generaal.

10 Pseudoniem van Grotius.

11 Pseudoniem van Nicolaes van Reigersberch.

12 Pseudoniem van Grotius.

13 Grotius' derde zoon Diederik; vgl. nos. 2531, p. 56 en 2847, p. 518.

Desen 1 Decemb. 1636.

Ick meende desen door den ordinaris te senden, dan wert mij geseyt monsieur Losecaet¹⁴ derrewaerts gaet; darom geve ick hem die mede. Tis mij leet, ick niet meer tijt en hebbe.

14 Diderik van Losecaat, zoon van Frederik van Losecaat en Adriana de Groot.

[p. 545]

Adres: Mijn Heer Mijn Heer De Groot, Raet ende Ambassadeur van de Coninginne ende crone van Sweden bij den Alderchristelijcksten Conynck.

In dorso schreef Grotius: 1 Dec. 1636. N. Reig.

En boven aan de brief: Rec. 13 Dec.