Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 7

2539. 1636 april 5. Aan B. Damcke¹.

Incommodum, in quod incideras, doctissime Damke, jam fama nuntiante tristis intellexeram. Scilicet mali aliquid ex vicino malo, quo magis videndum tibi in posterum, ut, qualem pater², vir optimus, velit, consuetudine utaris.

Recreavit me, quod carceri exemtus ab ipsis judicibus criminis suspicione liberari coepisti. Ut plene absolvaris, opto, et siquid possim, conferam libenter, tum tui tum patris causa; de re pecuniaria posteriora mandata, quae ad me missis derogant, Duisterlous³ accepit, ad quem eum misi, qui mihi abs te literas tulerat.

Deus tibi cum bona mente det fortunam prosperam patrique sistat incolumem.

Tui amantissimus
H. Grotius.

1 Gedrukt Epist., p. 224. Over Bernhard Damcke zie men V, p. 48 n. 12.

2 Joachim Damcke; zie V, p. 231 n. 1.

3 Een te Parijs wonende koopman; vgl. no. 2537. De Osterloh van VI, p. 314?

Lutetiae, V Aprilis MDCXXXVI.