Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 5

1971. 1635 februari 1. Aan A. Oxenstierna¹.

Illustrissime et Excellentissime Domine,

Meine cura an aliis de causis suaserit D. de la Grange² tam ambitiosi itineris dispendium, ne nunc quidem satis mihi constat. Cum septem per dies vagati essemus, nihilo propius Metim eramus quam quo tempore exiveramus Maguntiaco. Quae praeterea incommoda intercesserint, quis status fuerit sitque valetudinis meae, pro qua quod solicita esse voluit Illustrissima Excellentia vestra, gratias referre nunquam, ne agere quidem digne potero.

Significavi ante hoc biduum, id est simul atque respirare mihi ab acerrimis doloribus licuit, ex quo tempore primum quod cepi gaudium fuit ex adventu Spiringii nostri³ Illustrissimae Excellentiae vestrae incolumitatem mihi nuntiantis.

De Philipsburgo⁴ jam heic inaudieram, sed parum certa auctoritate. Est quidem in hoc malum publicum, sed non sine spe aliqua boni.

Pyrrhus⁵ egressus Italia cum Siciliam praeterveheretur, quantum, inquit, pugnae campum Romanis et Poenis relinquimus. Si post id infortunium redditae sunt Illustrissimae Excellentiae vestrae literae Galliarum regis⁶, haud dubitem esse opus D. de la Grange. Solent enim Gallici legati multas habere subscriptiones regis in charta pura, quibus praescribant quae in horas conducere existiment. Quae in sermone addidit D. de la Grange haud obscure eo pertinent, ut reconciliatae amicitiae, quam labefactavit ipse, honos et gratia apud ipsum sint. Regi

1 Hs. Stockholm, RA. Eigenh. oorspr. Beantw. d. no. 2006. Gedrukt Epist., p. 130; Oxenst. Skrifter 2 afd. II, p. 4.

2 Jacques de La Grange; zie no. 1960, p. 290 n. 3.

3 Petter Spiring Silvercrona; hij was raad van financiën van de koning van Zweden en met een zending naar de Republiek belast. Zijn missie als Zweeds resident duurde van 1637 tot 1649.

4 Op 24 januari was het rijk bevoorrade Philippsburg in handen van Ferdinand II gevallen.

5 Plutarchus, Vita Pyrrhi XXIII in fine: Λέγεται δ᾽ἀπαλλαττόμενος ἤδη πϱὸς τὴν νῆσον ἀπιδὼν εἰπεῖν τοῖς πεϱὶ αὐτόν: ‘Οἵαν ἀπολείπομεν, ὦ φίλοι, Καϱχηδονίοις ϰαὶ Ρωμαίοις παλαίστϱαν.’

6 Lodewijk XIII.

[p. 305]

Galliarum liberum esse debet, voluntatis suae ubicunque volet edere significationem, sed ita ut tantundem Illustrissimae Excellentiae vestrae regni Suecici vices gerenti liceat.

Ea quae de pecuniis flagitandis rebusque aliis Illustrissima Excellentia vestra praecipit, meminero et praescriptis lineis insistam. Et vasa mea et, quod praecipuum, corporis mei status jam is est, ut crastino mane moliar redauspicari iter mirum in modum viis per has nives blandientibus.

Det Deus, Illustrissime et Excellentissime Domine, ut diu summae ipsius bonitati gratias debeamus pro Illustrissima Excellentia vestra sospite et florente.

Meti. 22 Jan./1 Feb. 1635.

Illustrissimae Excellentiae Vestrae
devotissimus cultor
H. Grotius.

Mercatores, per quos literae Lutetiae ad me recte perveniunt, hos dilegimus:

Monsieur Olivier, rue de Quincampois;

Monsieur Flamen;

Monsieur Francquer, maistre tailleur à la croix de fer, rue St. Martin.

Wormatiae vero Petrum Beex, mercatorem Belgam.