Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 4

[p. 318]

1577. 1631 januari 22. Aan N. van Reigersberch¹.

Mon frère,

Ick danck uE. voor de continuatie van de goede sorge ende allerley debvoiren. Dat Cloots² eertijds in mijne tijdt is gedwongen geweest afstandt te doen van eenige gronden, dye hij sonder eenige apparentie van recht hadde geoccupeert, staet mij voor; dan het is goedt te lijden om wel gedaen te hebben. Maer weynigh luyde zijn mijne dyensten gedachtigh.

Dat de steden bij de andere steden ten beste spreecken om haer te bewegen mij de lucht van mijn vaderlant niet te benijden can niet als goedt zijn. Mij dunckt, dat zeer goed sal zijn, dat men mijne saecke vast maecke aen dye van de (pr)edicanten. Want den prins³ sal niet toelaeten, dat dye misschyede. Ick hoope immers, dat men sorge sal, dat de absentie van Delff ende daernae van Amsterdam t'onse naedeel niet en werd waergenomen. Wilt dencken, soo op dese vergadering niet en werdt gedaen, off het niet oorboir eenigh versoeck te doen aen het Hoff ende op wat maniere.

UE. doet wel aen alle personen alle hoope te benemen van eenige schuldbekenning.

Vaert wel.

Den XXII Jan. XVI^cXXXI.

UE. dyenstwillige broeder

H. de Groot.

1 Hs. U.B. Amsterdam, coll. R.K. H 14 h. Eigenh. oorspr.

2 Misschien de Goudse baljuw Antony Cloots. Zie over hem III, p. 213 n. 15.

3 Frederik Hendrik.

Adres: Mijnheer

Mijnheer Reigersberg raedt in den Hoogen Raedt te Den Hage

Loont den bode

In dorso schreef Reigersberch:

Broeder de Groot den XXII Iann. in Amsterdam.

Recepta den XXIIII in Den Hage Goet, men zijn saecke vastmaeckt aen die van de predicanten.

Off niet goet waer een versouck aen het Hoff te doen.

Dat ick wel doe te benemen de hope van pardon te soucken.