Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 4

1564. 1630 december 6. Aan Willem de Groot³.

Motus hi Gallici, mi frater, quo minus jam se produnt tacente et fremente regina seniore⁴, eo quibusdam sunt suspectiores ut vulnerum latentia. Interim custodis sigillorum frater Marillacus, Galliae mareschallus⁵, quem ad primos rumores de audito reginae animo omnes colere coeperunt, captus, vinctus et omnium destinatione reus huc trahitur. Nihil, ut Tacitus⁶ vere dixit, mortalium tam instabile ac fluxum quam fama potentiae non sua vi nixae. Quod non in ipsius tantum casu apparet, sed in regina ipsa, apud quam vastitas mira est. Cardinalis⁷ regnat in dies animosius et, quia belli ducum auctoritas togam praegravat, ad pacem fertur rejectis iis de quibus rex conquerebatur, tantumnon ad ipsius Caesaris⁸ arbitrium.

De Amelandia consultum me menimi non etiam cum aliis contulisse. Chartae aut a me tunc redditae sunt, aut inter eas sunt, quarum nobis restitutio debetur: haud magni tamen ponderis, investiturae aliquot ex libro feudorum Hollandiae, et comitis Egmondani⁹ cessio in eum, quem nominas, facta. Certum est olim comites Hollandiae ut Frisiam omnem ad Lavicam usque, ita et insulam eam sibi vindicasse et fuisse ea titulo tenus - nam de possessione nihil paruit - investitos comites Egmondanos, qui forte et a Rabbodo jus sibi antiquum arrogabant¹⁰. Sed vereor ne hoc par sit facto Vologesis¹¹ apud illum, quem jam nominavi, annalium florentissimum conditorem¹², cum is veteres Persarum ac Macedonum repeteret terminos. Satis erit, si nobis Frisii non imperent tribus provinciolis in conspirationem assumtis, ut quae a nobis vi aperta passi olim sunt, ea nunc religiosa arte ulciscantur.

3 Gedrukt Epist., p. 835.

4 Maria de Medici.

5 Louis de Marillac, broer van Michel; zie III, p. 53 n. 11.

6 Tacitus, Ann. XIII 19, 1.

7 De Richelieu.

8 Ferdinand II.

9 Misschien Lamoraal († 1617), zoon van de bekende in 1568 te Brussel onthoofde Lamoraal, graaf van Egmond. Door de gedeeltelijke confiscatie der goederen in zorgelijke omstandigheden verkerend zag hij zich genoodzaakt vele zijner bezittingen te verkopen.

10 In 1398 werd Arent van Egmond (± 1340-1409) door Albrecht (1330-1404), hertog van Beieren-Straubing, paltsgraaf bij de Rijn, ruwaard en graaf van Holland, Zeeland en Henegouwen beleend met Ameland en het Bilt als beloning voor de diensten de hertog bewezen op diens Friese tochten; op welke Radbod de graven van Egmond hun aanspraken terugvoeren is mij niet met zekerheid bekend, misschien de koning der Friezen Redbod (± 650-719), de bestrijder van de Franken en het Christendom.

11 Vologeses, koning der Parthen (52-± 80), aanvankelijk tegenstander der Romeinen, met wie hij later op minder vijandige voet stond.

12 De Romeinse geschiedschrijver Publius Cornelius Tacitus (± 55- ± 118); hij spreekt over Vologeses Ann. XII, 14, 44, 50; XIII, 7, 9, 34, 37; XIV, 25; XV, 1-3, 5-7, 9-11, 13 vv.; XVII, 24 vv., 27 vv., 31.

[p. 297]

Pannum et siquid aliud exspectabimus. Experior iterum, ut vides, viam per legatum¹, quia haud magnum in mora periculum est.

Saluta quaeso omnium nostrum nomine parentes optimos, tuam², tuos.

6 Decembris 1630.

Tuus tui amantissimus frater
H. Grotius.

1 Vgl. n^o. 1545, p. 271 n. 9.

2 Alida Graswinckel.