Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 4

1367. 1629 januari 19. Aan Willem de Groot¹¹.

Circa idem puto tempus, quo has recipies, etiam aliae tibi reddentur satis veteres, dum is, qui curandas susceperat amicus, abitum pridem promittit, tarde

11 Gedrukt Epist., p. 814.

[p. 11]

praestat. Vocatur Christianus¹, oppido Harlemo, cujus negotia hic adjuvi. Is fert secum codicem de Iure belli ac pacis², ut a me auctus est. Postquam eum fasciculum clauseram, haec reperi monenda: in indice refingendos numeros, ut novae editioni congruant; in eodem verbo ‘Servus cognosci debet’ male est positum ‘ne’ pro ‘ut’; pagina 365, ubi Galliae mentio, adjici in margine expediat: ‘Constitutionum Galliae Tomo III Tit. 3, constitutione anni 1583, cap. 44; pagina 612, § 3’, ubi de mari, recte margini asscribas: ‘Consulatu maris cap. 283, et § 6 ibidem: consulatu maris cap. 273’.

Literas tuas, quibus de Institutionibus³ interpellas, accepi post istum fasciculum obsignatum. Ideo in altero fasciculo ad patrem nostrum misi, ut illi quoque hac occasione scriberem; inde petes. Post haec et ab ipso et abs te et a filio⁴ literas accepi circa anni exitum una charta scriptas. Filii profectus placet, pro quo et tibi et parenti gratias habeo.

Rex⁵ die Lunae in curia parlamenti edictum de Rupella et alterum de protestantium non rebellantium mansura in perpetuum libertate sanxit. Tertium in quo sumtuaria quaedam adhuc expenditur. Ipse postridie recessit Fontem Bellaqueum, inde iturus Valentiam in Delphinatu, ut medius rebus Italicis simul et Languedocicis praesideat, paci belloque in utramque partem intentus. Frater⁶ sequitur. Princeps Condaeus⁷ huc venit.

Nostri legati⁸ post anni moram nullo confecto negotio redeunt. Ad pacem cum Anglia, cujus spes non exigua, illorum opera ut nimis Βϱιταννιζόντων non placet. De foedere quod cum Langeracensi⁹ perscriptum fuerat, nihil rex remittit temporis a nostris exspectati eventum pro se esse indicans. Nostra omnia tibi commendo; etiam πεϱὶ Ζωοϕύτου, si quid haberi potest.

Vale cum amicis.

19 Ianuarii 1629.

Tibi obligatissimus frater
H. Grotius.

1 Er komen in de klappers op de doop- en trouwboeken van deze tijd te Haarlem zoveel personen op de naam Christiaans voor, dat het niet is uit te maken, wie deze Christianus geweest moet zijn.

2 Zie Ter Meulen-Diermanse, n^o. 565 en n^o. 567, remarques 2 en 3. Bij de door Grotius voorgestelde verbeteringen is op grond van de editie 1631 het in de tekst van de brief der Epist. voorkomende consulati veranderd in consulatu en is het woord ibidem bij de aanwijzing getrokken.

3 De Inleiding tot de Hollandsche rechts-geleertheyd, in 1631 te 's-Gravenhage verschenen; zie Ter Meulen-Diermanse, n^o. 757.

4 Cornelis, die voor studie in het vaderland vertoefde.

5 Lodewijk XIII van Frankrijk.

6 Gaston, hertog van Orléans.

7 Henri de Bourbon (1588-1646), prins van Condé.

8 De extraordinarisgezanten François van Aerssen en Caspar van Vosbergen.

9 De ordinaris gezant Gideon van den Boetzelaer, heer van Langerak; zie III, p. 7 n. 5.