Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 3

Bijlage no. 7. Bij no. 1281.
Copie van een schrijven van N. van Reigersberch.¹ dd. 12 juni 1628.

'k Heb verstaen, dat in de notab. collegiën aldaer is gestroyt ende bij eenyge aensienelijcke persoonen - Godt weet warom - schijnt te werden gelooft een seer malicieuse verdichte calumnie, te weten, dat ick op Hemelv. soude sijn geweest in seeckere verstoorde rem. vergad.; ende hoewel ick van langer hant gewent ben mij aen geen leugenen, hoe groot die oock mogen sijn, te stooren ende ick er nu tot diversche stonden soo veele heb achterhaelt, dat luden van discretie niet lichtveerdich yet tot mijn nadeel behooren te connen gelooven, dese oock soo tastelijck is, dat se haerselven beschaemt, ende desnoot voor die de waerheyt wil weten licht is t'achterhaelen, alsoo niemant gevonden sal werden, die sal durven seggen mij in die vergaderynge te hebben gesien, ende den rentm. Swerius², die beneffens mij in de Fransche kercke heeft geseten, ende meer andere, die mij daer hebben gesien, den burg. Teylynge³, de vrouwe ende joffr. van Dorp⁴, de Adt. de Voocht⁵, ende joffr. van Beaumont⁶, bij dewelcke ick naer de predicatie successivelijck tot ontrent halff een uire ben geweest, mijn alibi souden connen getuygen: soo heb ick echter ten overvloet dese particulariteyten tot confusie

1 Gedrukt Rogge, Br. N.v. Reigersb., p. 106, n. 1.

2 Jacob Swerius - Sweerts - (1587-1673), heer van Landschadenhoff, ontvanger-generaal van de extraordinaris middelen van Brabant.

3 Gerard van Teylingen van Haarlem, naar Rogge t.a.p. aantekent.

4 Juffr. van Dorp aant. komt ook voor in de brieven van Maria van Reigersberch.

5 Misschien een zoon van de voormalige Delftse pensionaris Leonard de Voogt.

6 Waarschijnlijk Cornelia, dochter van Simon van Beaumont en Arnoudina van Rosenburg.

[p. 460]

van de autheuren mijne goede vrienden willen bekent maecken niet twijfelende, ofte sullen hetselffde daer het behoort ende dienstych is garen mededeelen ende alsoo helpen beschamen de malitie van eenyge menschen, die eerlijcke persoonen soucken verdacht te maecken ende bij alle middelen - sij weten, tot wat eynde - de misverstanden ende diffidentiën te voeden.

Ick kan uwe Ed. noch ten overvloet verclaren, dat het soo verde vandaer is, dat ick in de voors. vergaderynge soude sijn geweest, dat ick selffs in geen andere waer, off wanneer die t'eenyger tijt ofte plaetse oyt is gehouden bij off iegenwoordig ben geweest. Kan dit eenyge luden niet voldoen ende gelust het haer mij te haten, omdat ick de scheurynge met den aencleven van dien, die ick in den lande ende kercke seer schadelijck altijt ende noch hebbe geoordeelt, seer ongaren hebbe sien formeren ende, waer het mogelijck, garen sage heelen ende daromme die anders als sij gevoelen in hoge ende ondoorgrondelijcke pointen niet kan verdoemen noch verketteren: ick ben wel getroost met alle die van alle tijden de vrede hebben gesocht haren haet te dragen, et non paro pavore invidiam placare virtute refusa.

Wat onse medeluiden belangt, ick weet deselffde mij soo wel kennen, dat dusdanyge verdichselen hare Ed. geen geloove sullen vinden ende hebbe bij andere occasie hare goede genegentheyt t'mijwaerts ten overvloet gespeurt. Degene, die in andere collegiën qualijck sijn geïnformeert, hoope ick dat door dese onderrechtynge haerselve ende andere beter sullen informeren. Die qualijck van mij willen gevoelen, omdat se mij quaet willen, die sullen haerselve meer krencken als mij. Conscientia sibi satis amplum est theatrum et virtus sibi merces. Haec tibi satis familiariter fiducia amicitiae et consuetudinis nostrae. Si uspiam tibi usui esse possim, non patiar vicissim tua commoda in me [claudier].

Vere 12 Juni 1628.