Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

1029. [1625] Nov. 10. Aan G.J. Vossius².

Vir Clarissime.

Fuit apud nos aliquandiu Vir nobilitate sua dignissimus Banerius³ a Sueonum rege missus ad Francorum regem, unde nunc in patriam redit rebus ex voto curatis. Eius colloquia cum mihi ob ipsius virtutem atque eruditionem gratissima fuere, tum illud quoque habuerunt condimentum quod ex ipso didici, tibi secum amicitiam intercedere, quam ille certe ut debet plurimi facit. Nos hic magna spe alimur videndi Syntagmatis tui de Latinorum Historiis⁴, quale de Graecorum⁵ omnibus doctis probatissimum dedisti. Ego nunc in eo sum ut edam Excerpta ex Tragoediis et Comoediis Graecorum tum quae exstant, tum quae perierunt, emendata, ut potui et versa Latino carmine⁶. Interim quae ad Lu-

2 Gedrukt Epistolae p. 69. De brief is van 1625, omdat Grotius toen over een herdruk van de Iure belli ac pacis dacht; het volgt ook uit de data van enkele andere der genoemde uitgaven.

3 Vermoedelijk Pehr (Peter) Baner, Gustafsson (1588-1644), broeder van den bekenden generaal Johan.

4 Vossius' de Historicis Latinis libri tres, verscheen 1627 bij Maire te Leiden; Petit, Bibliogr. Lijst p. 172 n^o. 16.

5 De Historicis Graecis libri quatuor, was 1623 verschenen; Petit l.l. p. 169 n. 13.

6 Excerpta ex tragoediis et comoedis Graecis, verscheen 1626 bij Buon; Rogge 395. Zie p. 409 n. 8.

[p. 490]

canum¹ nuper dedi exspecto. Velim edi et illa ad Senecae tragoedias². Quibus omnibus in rebus et si quae occurrent aliae rogo te per eum, quem tibi nunquam praestare desinam amorem, ut Fratrem meum consiliis iuves. Liber de iure belli et pacis brevi forte recudetur³; rogo si quid corrigendum aut augendum, aut explicandum censes, ubi primum commodum erit me moneas. Vale, Vir optime atque eruditissime. Lutetiae 10 Novemb. 1622.

Coniux mea mecum et tibi et tuae salutem quam potest officiosissime nuntiat.

Tui amantissimus
H. Grotius.

1 Lucanus kwam 1626 in nieuwe uitgave bij Maire; Rogge 380. Zie n^o. 997.

2 Zie p. 459 n. 4.

3 Over dezen herdruk, bij Buon, wordt in de brieven van 1625 en 1626 telkens gesproken; hij is echter niet verschenen.