Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

1021. 1625 Oct. 16. Aan Willem de Groot⁶.

Dolet mihi, Frater optime, iactura quam Mermannus⁷ et amicorum alii aliquot fecerunt. Caeterum quae ego tum scripserim non satis reminiscor, nisi illud forte fuerit, discupere me certum fieri quid de ministro⁸ exspectare debeam. Iamdudum enim ea exspectatione incommodor. Vereor autem ne, si nihil Gallice didicit, diu mihi sit inutile, quod et negotia quotidie curanda sint, et describenda non pauca eius sermonis. Nescio an in illis an in posterioribus literis significaverim posse Elzevirium si velit edere librum nostrum de Antiquitate Reipublicae Batavicae⁹ non tamen ut a me recognitum, quia instrumenta ad eam rem ad manum non sunt. Quis sit ille Sueonum Legatus¹⁰ scire cupiam. De Reigersbergiis recte tu quidem, sed ego Nicolao prima occasione compactum alterum mittam¹¹. Curia Parlamenti hic nobile edidit veteris auctoritatis exemplum admissa appellatione Marchionis Vieuvillii¹², quem nuper e carcere erupisse scripseram, a datione

6 Gedrukt Epistolae p. 786.

7 Meerman, waarschijnlijk de Leidsche advocaat Mr. Gerard Fransz. Meerman, had einde September, terugkomend uit Frankrijk, bij het eiland Schouwen schipbreuk geleden, waarbij zijn bagage, waarin boeken en brieven van De Groot, verloren was gegaan. Zie n^o. 1014 en n^o. 1016.

8 Zie p. 462 n. 2.

9 Zie p. 477 n. 5.

10 Waarschijnlijk bedoelt hij Gabriel Oxenstierna, die vanwege den Koning van Zweden in October in Den Haag kwam.

11 Dit ziet op exemplaren van De iure belli ac pacis.

12 De Surintendant van Financiën, de markies de Vieuville, die uit zijn gevangenis op het kasteel van Amboise ontsnapt was.

[p. 483]

iudicum delegatorum nomine Regio. Male vult ea Curia Cancellario¹ et aliis publica negotia tractantibus, quod priscos iurisdictionum terminos evocationibus et delegationibus immutent. Videbimus quo res ista eventura sit: item negotium Rupellanorum, qui putantur claudendi undique. Verrua in Pedemontano fine adhuc defenditur. Quid Marchio Coeuvrius² post acceptam nuper cladem agat, ignoro. Legatus Pontificius³ Lugduni se minus honorifice acceptum queritur. Inter ea quae cum Mermanni sarcinis perierunt erant literae meae ad vos, ad Mylium, Hogerbetii filium, Kenenburgii filium⁴ et alios, uxoris ad Vosbergii uxorem⁵, ad te, ad Graswinckelium, ad Basii uxorem⁶, ad Kenenburgii, ad Hogerbetii filias. Salus nunc si placet per te nuntiata literarum vicem supplebit. Keneburgio exemplar⁷ ex tuis dari nolim. Non sunt enim de charta optima. Nos videbimus quid de uno aut altero quae nobis restant exemplaribus faciendum sit. De butyro iterum uxor aurem vellit. Vale cum parentibus, puerpera et filio. 16 Octobris 1625.

Aveo scire quid futurum sit ex novo foedere⁸ de piscatu sub littus Britannicum, de captura balaenarum, de mercatu in Anglia et vectigalibus, de Indicano commercio.

Tui amantissimus Frater
H. Grotius.

1 D'Aligre.

2 De markies de Coeuvres.

3 Francesco Barberini, zie p. 432 n. 5.

4 Jacob, de zoon van Otto van Zevender; zijn moeder was Bertha van Brienen.

5 Barbara Panhuys, de vrouw van Caspar van Vosbergen.

6 Zie p. 239 n. 1.

7 Van De iure belli ac pacis.

8 Het verdrag van Southampton van 17 Sept. 1625.