Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

931. 1624 Nov. 15. Aan Willem de Groot¹⁰.

Amoris tui in me, Frater dulcissime, et per omnem vitam plurima habui signa certissima et quotidie maiora recipio. Rogo te ut semper perstes hoc mihi praesentissimum contra tot adversa praebere solatium. Vel illae quas iam hoc mense dedisti literae quantopere me iam magno gradu revalescentem confirmaverint, non credas. Parentes et te quam longissime a locis morbos transfundenti

10 Gedrukt Epistolae p. 778.

[p. 411]

bus abesse quam maxime velim. De Heinsio¹ quod scribis iam intellexeram et gavisus fueram. Palma est publica.

Mihi id incommodissimum accidit quod cuncta interpretans ex primae antiquitatis sententia², sine ullo partium studio, locum non invenio ubi nostra excudi possint; et si possint, vereor ne hic me viliorem faciat insumta opera in explicandis locis, quibus dogmata quaedam superstruuntur, quae nunc hic publice probata vetustati placuisse mihi persuadere non possum. Quae nuper³ scripsi ad patrem de Senecae Tragoediis et alia quaedam eorum oro memineris. Illud de peculiari Westfrisiae sigillo⁴ minus mihi placet. Utinam tantum in Mansfeldio praesidii sit, quantum sibi multi persuadent. Non semper Saturnalia⁵. D. Basio⁶ rogo me commendes quam officiosissime. Venit huc Lugduno Graswinckelius⁷ ad nuntium morbi mei, cui gratias debeo quod me solari ac sublevare voluit. Wilhelmus⁸ ei iam scripsit.

Hic nihil nisi in aerarii tractatores inquiritur⁹. Rex huc iam venit. Quid in Rhaetiae partibus eventurum sit, ex quo Galli iter ad Vallem Telinam suae potestatis fecerunt, avide exspectatur; nec minus quid acturus sit cum Comite Stabuli Galliae¹⁰ Sabaudus.

Sed a publicis ad mea revertar. Ecce morbi tam gravis reliquias lasso corpore atque animo trahens nuntium accipio de febre et gravi et diuturna uxoris quae eam in Zelandia detinet. Deus diu iactatae familiae, ut spero atque confido, curam geret. Gratum mihi erit saepe de vestra valetudine reddi certiorem, eoque magis quia rumores increbescunt de magnis stragibus quas ibi morbi faciunt. Salutem de more asscribo parentibus et qui post parentes nobis proximi sunt. Valete. Lutetiae 15 Novembris 1624.

Tui amantissimus frater
H. Grotius.

1 Heinsius was door de Republiek Venetie tot Ridder van S. Marco benoemd.

2 Dit ziet m.i. op Grotius' Commentaria op de Evangelien; zie p. 27 n. 1.

3 Zie p. 410 n. 2.

4 Seneca, Apocol. 12.

5 Dit slaat waarschijnlijk op het intrekken van het stempel voor de door West-Friesland geslagen stuivers, waarvan in dezen tijd sprake is (cf. Res. St. v. Holland 1624 op 11 December).

6 Zie p. 239 n. 1.

7 Dirk Graswinckel.

8 Willem van de Velde.

9 Zie p. 408 n. 5.

10 Lesdiguières.