Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

737. 1622 April 8. Aan Willem de Groot³.

Mi frater, saepiuscule ad te scribo negotiis ita postulantibus. Affinem Nic. Reigersbergium in Zelandiam puto abiisse, sed non diu ibi mansurum. Ubiredierit urgebitis commune negotium de libro⁴. Ter ad eum misi quaedam quae inserenda aut mutanda sunt. Nunc ego manum de tabula. Nam Latinam versionem absolvi, pro quo Deo gratias habeo. De eo quod monuerat Pater, in tempore cogitandum quomodo nostras narrationes credibiles facturi simus, in mentem venit posse

3 Gedrukt Epistolae p. 764.

4 Verantwoording, zie p. 76 n. 1.

[p. 191]

super rebus quibusdam iam nunc in antecessum testimonia colligi: ut Verzidii¹, de excusata a me diu compositione edicti Sciani² et postea inhibita executione: Consulis Langii³, non audita sibi quae ad Legatos Traiectinos Hagae dixisse dicor, praecipue ea quae iniuriosa esse iudicantur in Proceres Foederatos aut Principem: Ogleii⁴, nocte ante exarmatum militem non consultasse me de impedienda praesidii in urbem introductione, quod et Consul Sconhovius⁵ testari poterit, qui tum in eodem cubiculo cubabat. Si quid praeterea sciunt eorum, quae ego narro, asscribi posset. Velim cogitetis. Hexabiblus⁶ ubi prodierit, fac quaeso ut Vossius exemplum sibi habeat et alterum quod statim ad Franciscum Iunium transmittat, qui paraphrasin Latinam pollicitus est. Velim ex eodem Vossio percuncteris nomen Germani cuiusdam⁷, qui de conciliandis Protestantibus ac Romanensibus quaedam scripsit, Cassandrianis non dissimilia. Memini librum videre in folio editum, sed nomen non memini. Sciscitare etiam ubi sit, quid agat Abrahamus Milius⁸. Eundem Vossium obnixe roga ut uti mihi liceat Eclogis Stobaei physicis, ad quas in carcere aliqua annotavi⁹, quae nunc forte non succurrerent.

Rex a Principe¹⁰ in Britanniam Armoricam perductus est, in cuius finibus aliquid movere Subizius¹¹ dicebatur. Scribit Lesdiguerius a Rohanio peti nihil iniquum; sed Conventum Rupellanum duriorem esse. Tilenus¹² noster rescripsit Mileterio de causa armorum. Brevi edetur liber, gratus hic Proceribus. Vidua Luinii, et filia Vernoliae¹³ iussae sunt Lupara discedere, quia Regina per ipsas male audiebat. De librariae supellectilis meae indice¹⁴ conficiendo patere quaeso aurem tibi vellam. Vale cum patre, matre, consanguineis, affinibus, amicis. 8 Aprilis 1622.

Hottomannus¹⁵ de libellis suis me interpellat.

Tuus totus
H. Grotius.

1 Jan Dirksz. Verzijden, vóór 1618 lid van de Vroedschap van Rotterdam.

2 Over de Keur van Schieland zie Grotius' Verantwoordingh C. XIX p. 183 vv.; Brandt, Hist. d. Reform. II p. 426.

3 De burgemeester van Gouda, Gerrit Cornelisz. de Lange, die met Grotius, De Haan en Hogerbeets aan de besprekingen met de Utrechtsche afgevaardigden ten huize van Daniël Tresel in Den Haag had deelgenomen, 5 Juli 1618.

4 Kolonel Joan Ogle, commandant van het garnizoen van Utrecht, staande ter repartitie van Holland.

5 Dirk Jacobsz. Schoonhoven, Gecommitteerde Raad, met Grotius, Hogerbeets en Frank van Torenvliet door de Staten van Holland in commissie naar Utrecht gezonden, 25 Juli 1618.

6 Bewijs van den waren godsdienst, zie p. 26 n. 6. De Groot vraagt Junius in n^o. 712 of hij de vertaling op zich wil nemen; doch dit is niet gebeurd, ofschoon hij het wel beloofd heeft.

7 Georg. Wicelius, schrijver van Methodus concordiae ecclesiasticae, 1537.

8 Zie I p. 271 n. 8.

9 Zie p. 15 n. 4. Grotius vraagt hier om het exemplaar van Stobaeus, dat hij op Loevesteyn van Vossius geleend had, en waarin hij marginale aanteekeningen had gemaakt, die hij thans voor zijn uitgave noodig heeft. Zie ook p. 202 n. 3; p. 208 n. 3.

10 Condé.

11 Hertog van Soubize, broer van Rohan.

12 Zie p. 125 n. 2. In den gedrukten tekst staat in plaats van Tilenus: Silerius.

13 De weduwe van den Connétable de Luynes en Gabrielle de Verneuil, natuurlijke zuster van Lodewijk XIII. Zie p. 224 n. 7 en Le Vassor, Histoire de Louis XIII, tome II p. 457, 458. Lupara is het Louvre.

14 Zie p. 180 n. 3; p. 202 n. 2.

15 Over de papieren en boeken, die Grotius van Hotman ter leen had gekregen, zie I p. 348 n. 4; II p. 22 n. 3. Over Hotman zelf zie I p. 347 n. 4.