Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1
(1928)–Hugo de Groot–
Auteursrecht onbekend479. 1616 Oct. 19. VAN P.C. HooftGa naar voetnoot4.Edlen erntfesten hooghgeleerden welwysen zeer voorsienighen Heere Mynen Heere Hugho de Groot eerste raedt ende Pensionaris der stadt Rotterdam. Mijn Heer. Aen ding dat U Ed. mishaeghde waende ick noyt wetends genoeghen te konnen hebben, sulck als U E. dichten my doen nemen. Daerom als U E. deselve berispt, zoo bericht hy mijn oordeel van zijn geringheidt, sulx dat ick dubbeld in U.E. gehouden blijf, voor dat de dichten met lust my 't hart, ende 't vonnis over deselve met leer mijn harssenen vermaeckt heeft. Ende dus strack aen U E. verbonden zijnde, hoe geraeck ick los? Niettemin 't is geen cleene troost, daer d'een verknocht is aen den anderen, dat se beide vast zijn. En de minst te wesen en is 't minst niet als men 't gaeren is. Der woorden ‘incomparabili Poëtae’, in den gevel des boecks door U E. handt gestelt, was elck alleen genoegh om mijns gelijck te doen verschieten. Evenwel laet my voorstaen - hoe weenigh ick weet van Griex oft Latijn - als ick mijn konst wilde (toonen), ick naemse wel soo uut te leggen en te verduitschen, dat er niet veel te veel aen geseidt soude zijn, ende U E. gemoedt in dat getuighenisse onbeswaert: gelijck ik verstae | |
dat het gebleven is. BaetoGa naar voetnoot1 sal dan 't rijck aenvaerden, Auspice te, op U E. woord: oock, zooveel als de voeghlijckheit zal willen lyden, op wyse ende wetten naer voorschrift, verleent by U E., wien voor de eere, my oock in desen betoont, geen cleene danck toe en komt: zulx mijn gemoedt verlegen is om met wercken schuldtkenning te doen van soo treffelycken ontfang. Ende in dien staet sal 't U E. altijds vinden, wen haer gelieven sal te versoecken, oft 'er yets in zy, deughende t' haeren dienst. 'T welck och oft God gaeve! die, Mijn Heere, U E. met al wat haer lief is, in geluksaligheit bewaere, ende in haer goede gunste. Van den Huise te Muiden, den XIXen Oct. 1616. U.E. gansch dienstwillighen dienaer
|