Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

473. 1616 Aug. 25. Aan G.J. Vossius⁴.

Sicut me delectat summa tua sollicitudo circa ea omnia, quae ad nos ornandos pertinent, ita vix mihi condono quod tibi in nugis meis tantum temporis pereat. Elegiarum quas Heinsius in postrema editione⁵ omisit nullam Elogiis addi velim; e caeteris quoque nihil nisi quod unice ad nos pertineat. Ordo Elogiorum, quem ais tibi et Cl. Scriverio placuisse, non improbem, nisi quod proximum Dousae locum Scotto assignem ut Senatori⁶. De Buceri carmine⁷ cogita sitne tanti; ego non consideravi. Locus, quem quatuor epigrammatis nostris prospexisti, ante illud ad Scriverium, perplacet⁸. Neque iam dubito quin Sueonum Legatus Gallicanum sequi debeat: ego enim id unum respexeram, ut carmen ad Dijckium ultimum locum occupans speciem quandam praeferret προσϕωνήσεως. Neque enim initia tantum sed et fines libellorum scis huic usui dicatos. Ita enim decimus Martialis liber Flavo se in fine commendat, octavus autem ipsi Domitiano, ne iam turpe sibi putent Legati Regum, quod tunc Imperatori indecorum non fuit. Sed ut video Rutgersius has meas facetias non intelligit, qui forte etiam ignotum mihi arbitratur quid postulet legationis dignitas. Quare illum hac de re a te doceri velim. Nunc quando Dijckius librum clausurus non est, sit ipse Maurerio proximus, inde sequatur Thuanus, hunc Rutgersius, hos omnes Scriverius. Iambos in librum de Gloria⁹ recudi veto. Vereor enim ne illa nos hoc modo sectantes

4 Gedrukt Epistolae p. 35. Over de uitgave der Poemata; zie p. 455 n. 2.

5 De ‘laatste’ editie van Heinsius' Poemata is die van 1613 (zie p. 164 n. 2). Over de elogia zie p. 525 n. 11.

6 Pag. 520-522 twee gedichten van Dousa en daarna dat van Apollonius Schotte.

7 Het Grieksche bruiloftsgedicht van den predikant te Veere, Gerson Bucerus, die Grotius' huwelijk ingezegend had: Poemata p. 539. Zie p. 126 n. 5.

8 De drie p. 525 n. 1 genoemde epigrammata, dan een aan Rutgersius, en ten slotte het p. 520 genoemde aan Scriverius. De rangorde, die Grotius in n^o. 471 aangaf, is veranderd, zooals hier blijkt op advies van Vossius, bij wien Rutgersius logeerde (zie n^o. 467).

9 In ‘Ioannis Meursi de Gloria liber unus. Cum auctario philologico’, Leiden 1601, komt p. *5 vv., onder gedichten van andere vrienden, ook een vrij lang gedicht van Grotius voor, dat niet in de Poemata herdrukt is.

[p. 527]

fugiat. Neque est quod succenseat amicus noster, qui sic quoque satis magna habebit affectus nostri testimonia. Index Poëmatum¹ hic non displiceat:

Silvarum Libri III, quorum primus habet Sacra, secundus Patria, tertius Nuptialia.

Elegiarum Liber Unus.

Farraginis Libri Tres.

Epigrammatum Libri II. Quorum secundus habet Currum Veliferum et res gestas ductu Principis Mauritii; item Instrumentum domesticum.

Pars Institutionum Iustiniani carmine reddita.

Tragoedia Christus Patiens.

Et alia quaedam cum amicorum elogiis.

Scire velim an satis vendibilis sit Thomsoni liber². Utinam multos lectores inveniat. Imprimis exspecto quid in Anglia de hoc libro futurum sit. Nam Cantuariensis Primas³ si rescierit, turbas, ni fallor, dabit. Ego si fieri potest, hebdomade imminente ad vos transcurram. Corvino gratias ago. Carmen in Angeli Merulae mortem⁴ mihi non displicet. Sed locum decentem non video. Fac quod ex usu videbitur. Vale amicorum optime. 25. Augusti 1616.

Tuus totus tuo merito
H. Grotius.

1 Deze Index komt op de keerzijde van het titelblad voor.

2 Zie p. 526 n. 1.

3 Abbot.

4 Zie p. 521 n. 1 en p. 525 n. 7.