Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

199. 1610 Oct. 7. Van D. Baudius².

Iuvenis ille vir, a quo hasce accepturus es, pro mediocritatis suae modulo eximias dotes tuas veneratur, ut hoc ipso ab humanitate tua impetrare posset, ne velles ultro petenti denegasse tritum istud et tralatitium officium inscribendi albo nomen Grotii per maria ac terras illustri fama propagatum. Sed tamen non est ausus tantum sibi confidere ut ad tuam dignitatem sine parario affectaret viam: quocirca modeste ac verecunde mecum egit, ut se tibi conciliarem hactenus ne grave ac molestum sit hanc levidensem gratiam homini Germano, iuveni tuarum virtutum suspicienti ϰαὶ ἡμετέρῳ συμβιωτῇ gratificari. Cras aut perendie σὺν ϑεῷ ad vos excurram, ut suaviter confabulemur de praeclaris sermonibus, quos ordinarii³ de me sparserunt. cave id factum putes de nostro grege cuius sum collega sine suffragio, senator sine consilio, et quid restat, quam ut aliquis a se natus nos subruat. Vale, o et praesidium et dulce decus meum⁴. Dabam raptim VII Octobris CIƆIƆCX.

2 Gedrukt Baudii Epistolae p. 337.

3 Zie p. 81 n. 7.

4 Horatius, Od. I, 1, 2.