Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

121. [1608] Apr. 2. Aan D. Heinsius³.

Clarissime Heinsi.

Video me in Tragoedia mea id quod ferme potissimum erat perdere tempestivam editionem. Itaque quod vulgo dici solet, post diem festum veniemus. Scio te quoque irasci. sed quid faciamus? ita sunt homines. Impelle tamen quantum potes. Versus hos ad Vrientium⁴ scriptos cum leges, ridebis, sat scio, captatam nominum allusionem. et tu scis quam hoc a me alienum sit. sed volui ipsum, cui ista, ut vides, placent, suo exemplo ulcisci. Transmittes cum literis tuis si tanti videbitur. Ego vero non Herculis, sed tuam fidem, imploro, quod exspectatissimo scripto⁵ tam diu caremus. Accepi a Baudio novas literas⁶ plenas tristibus facetiis, in quibus vim sibi fieri queritur, quod οἱ ϰρατοῦντες orationis editioni intercedunt. Vale et fac aut te aut tua quamprimum videamus. II. Apr.

Tui ingenii cultor
H. Grotius.

3 Hs. U.B. Leiden, cod. B.P.G. 77. Gedrukt Burman, Sylloge II p. 411. Zie n^o. 112.

4 Maximiliaan de Vrient (1559-1614) bekend philoloog te Gent. Hij was bevriend o.a. met Heinsius, die hem het 3e boek zijner Elegiae (in de Poemata van 1613) opdroeg, en met Baudius; hun brieven in Baudii Epistolae. Het gedicht, waarover Grotius hier spreekt, is niet in zijn Poemata opgenomen. Grotius zal toespelingen gemaakt hebben op den naam vrient = amicus, nadat De Vrient het op den zijnen = ‘magnus’ gedaan had.

5 Heinsius' geschrift: ‘Hercules tuam fidem, sive Munsterus hypobolymaeus’, dat dit jaar uitkwam. Cf. p. 98 n. 5.

6 N^o. 119.

Adres: Erntfeste hoochgeleerde wijse voorzyeninge Daniel Heinsius Professor ende bibliothecaris vande Universiteyt tot Leyden. Loont den brenger.