Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

59. [1605] Febr. 4. Aan D. Heinsius³.

Clarissime Domine Heinsi.

Quod mihi discedens mandaveras promtissime exsecutus sum, ut sane debui tantis iamdudum beneficiis, et recens tam illustri munere obligatus. Affirmat Hogerbetius locutum se de tua re Seystio, eumque id in se recepisse quasi haud dubie confecturum. Caeterum metuo, ne ille domestica calamitate impeditus comitiis Curatoriis non intersit. Ita in solo Duyckio⁴ spes esset: nisi quod et Neostadius tum ab Hogerbetio, tum a me - si quid hoc tamen est - serio admonitus videtur in re tua inchoaturus eam authoritatem quae eius collegii Principem docet. Aeque tecum eventum desidero. Valere te opto, precor vobis omnibus fausta omnia, et Academiae egregium rectorem. τὰ γὰρ ἄλλα αὐτῆς ϰαχεϰτεῖ. IV. Febr.

Tuus tibi addictissimus
Hugo Grotius.

3 Hs. U.B. Leiden, cod. B.P.G. 77. Gedrukt Burman, Sylloge II p. 395. Burman stelt den brief op 1601, ten onrechte, want toen was Heinsius nog geen professor. Ik meen dat hij van 1605 is: in de vergadering van 7 Febr. van dat jaar gaven Curatoren Heinsius, die reeds Professor poeseos was, ook den titel van ‘professeur der Griexse spraecke’ - zoolang Vulcanius leefde kon hij geen ord. prof. in dat vak worden - en ƒ 100 verhooging van wedde (Molhuysen, Bronnen I p. 416*). De calamitas domestica van Nic. van Zeyst slaat dan op het overlijden van zijn zoontje Jan, op 21 Jan. 1605, dat 23 Juni 1598 geboren was (aanteekening van Van Zeyst in zijn album amicorum ter Kon. Bibl.).

4 De burgemeester Mr. Franck Duyck.

Adres: Erntfeste wijse zeer gheleerde Daniel de Heins Professeur inde Universiteyt tot Leyden. Inde huysinghe van Raphelengh. Loont den Bode.