Het nieuwe Hoornse speel-werck

[p. 259]

Vervolgh van het tegen-antwoordt, op het herhaalde antwoort van eenen Tobak-drinker.

'TIs zoo, gewoonte set de slaafze lust tot rooken

Steets nieuwe vonken by. Maar 't geen ik nimmer zagh

Dat was een schrander breyn, 't welk waarlijks roemen magh

Dat zijn vernuftigheit geboren is uit smooken:
Of dat zulk tijtverdrijfeen leerzaam vuur kan stoken.

Het antwoort dat g' hier op mijn vraagh brenght voor den dagh,

Is my zoo licht voor 't gelt als Brunôs aansien plagh

Te wegen, mits zijn geest te vaak lagh schuil gedoken

In Wijn en rookens lust. De gunst en lof van 't Hof

Is even licht als rook, en geeft noit ware stof

Tot welgeaarde prijs. Sijn rijm, doet Bruno leven

('T is waar) in ons gedacht, maar dat het deeg'-lijk lof

Een 's Mans in rijm of rook bestaat, schijnt my zoo grof

Gelogen, dat ik 't noit geloof zal konnen geven.

C. Groenvelt.